Klasycystyczny Pałac Burbonów wybudowano w I połowie XVII wieku na polecenie Ludwika XIV. Był przeznaczony dla jego córki Louise-Françoise de Bourbon i markizy de Montespan. Budowę rezydencji rozpoczął w 1722 roku Girardini a zakończyli ją w 1728 roku Lassaurance, Gabriel i Aubert. W latach 1804-07, według projekty Poveta, wzniesiono północną fasadę, zaprojektowaną na wzór antycznego portyku składającą się z 12 potężnych korynckich kolumn podpierających wykonany przez Cortota tympanon ze sceną nawiązującą do Starożytnego Rzymu. Fasada jest odpowiednikiem znajdującego się po drugiej stronie Sekwany frontonu kościoła św. Magdaleny. Fasadę poprzedzają monumentalne schody ozdobione statuami Temidy i Minerwy. We wnętrzu budynku znajduje się wspaniała sala posiedzeń zbudowana w latach 1828-32, (Salle des Pas-Perdus) z malowanymi przez Verneta plafonami oraz udekorowana freskami Delacroix biblioteka.

Od 1795 roku w pałacu mieściła się Rada Pięciuset, a w czasach Restauracji i Trzeciej Republiki — Izba Deputowanych. Obecnie dawny Pałac Burbonów jest siedzibą Zgromadzenia Narodowego Francji.

Pałac Burboński jest usytuowany pomiędzy place du Palais-Bourbon a Pont de la Concorde, nad Sekwaną, około 2 km na wschód od Wieży Eiffla.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.