Niewielka strażnica w Łutowcu została wzniesiona prawdopodobnie przez Kazimierza Wielkiego, w celu wzmocnienia obronności granicy, lub jak sądzą niektórzy historycy zbudował ja pod koniec XIV wieku książę Władysław Opolczyk.
Strażnica składała się z dwóch części: wieży mieszkalno-obronnej zbudowanej z miejscowego wapienia na szczycie wysokiego ostańca (390 m.n.p.m.), oraz zabudowy podzamcza umiejscowionej u podnóża ostańca, otoczonej wałem ziemnym i fosą.
Na początku XV wieku wieś przeszła w posiadanie Koziegłowskich z Koziegłów. Przypuszczalnie wieża została opuszczona pod koniec XV lub na początku XVI wieku. Istnieje hipoteza, że została ona celowo zniszczona by nie dać schronienia rycerzom-rozbójnikom. W latach 20-tych XX wieku na środku słabo widocznego już dziedzińca, u podnóża ostańca wybudowano dom mieszkalny wykorzystując prawdopodobnie część materiałów ze zniszczonej wieży. Działania te w znacznym stopniu zatarły zarysy majdanu gospodarczego. W latach 1961 i 1963 na terenie strażnicy przeprowadzono powierzchniowe badania archeologiczne oraz inwentaryzacyjne. dziś zachowały się nikłe relikty muru wieży. Zachowany odcinek muru długości około 4,5 metra i szerokości ok. 0,6 metra na szczycie ostańca jest ledwo widoczny i trudno dostępny. Z majdanu gospodarczego i fortyfikacji ziemnych pozostały nikłe ślady. Na dziedzińcu znajdują się mury przyziemia domu mieszkalnego z zachowanymi częściowo piwnicami.
Łutowiec jest położony ok 10 km na północny wschód od Myszkowa. Z Myszkowa jedziemy do Żarek, następnie drogą 789 na Lelów i po przejechaniu ok. 6 km skręcamy w prawo i jedziemy do końca asfaltu ciągle skręcając w lewo, aż do krzyża, skąd polną drogą w prawo dojdziemy do ostańca, który znajduje się po lewej stronie dróżki.
Zdjęcia wykonano w lipcu 2009 roku.