Obidos zostało założone przez plemiona Celtów. W pewnym momencie stało się ważnym punktem handlowym dla Fenicjan, a później ważną rzymską placówką wojskową. Po upadku Imperium Rzymskiego miasto znalazło się pod wpływem Wizygotów, a następnie Maurów. Po 713 roku muzułmanie zbudowali fortyfikacje na wzniesieniu górującym nad zabudowaniami, podczas gdy uciśniona, chrześcijańska społeczność Mozarabów mieszkała w dzielnicy zwanej Moncharro. W 1148 roku, w wyniku rekonkwisty miasto zostało wyzwolone przez króla Alfonsa I Zdobywcę. Tradycja głosi, że jeden z rycerzy Gonçalo Mendes da Maia był odpowiedzialny za udany, samodzielny szturm na islamski zamek. Odbicie Obidos uważa się współcześnie za ostatni etap podboju prowincji Estremadura. Mniej więcej pół wieku później osada otrzymała prawa miejskie za panowania Sancho I. Odkąd król Dionizy I dał miasto w prezencie ślubnym, swojej żonie Izabeli, Obidos należało do portugalskich królowych aż do XIX wieku. Trzęsienie ziemi w połowie osiemnastego wieku spowodowało uszkodzenie murów, kilku kościołów, wielu budynków użyteczności publicznej, a także utratę architektury inspirowanej arabskim wzornictwem. Odkąd miasteczko wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO, nie można w nim rozwieszać szpecących reklam, bilbordów czy kłaść asfaltu zastępowanego kocimi łbami, a wszelkie zmiany architektoniczne obwarowane są rygorystycznymi przepisami. Miasteczko prezentuje się imponująco, zwłaszcza, że otoczone jest długim murem obronnym, którym można je obejść dookoła. Historyczne centrum miasta położone jest w całości w obrębie najważniejszego lokalnego punktu orientacyjnego:

– Zamek Obidos, który został zbudowany między XII a XIV wiekiem. Kolejni przywódcy Portugalii starali się go systematycznie udoskonalać, gdyż zdawali sobie sprawę z zalet zamku w kontekście ewentualnej inwazji z północy oraz ochrony stolicy. Architektura kompleksu ukazuje elementy wpływów romańskich, gotyckich, barokowych i manuelińskich. Warownię zaprojektowano na planie litery „U”, a całość pokryto dachówką. Centralne skrzydło ma trzy piętra. Dziedziniec w kształcie nieregularnego trójkąta, otoczono kwadratowymi blankami. Na zachodzie ciągnie się linia murów obronnych, która towarzyszy górskim urwiskom, wzmocniona dużymi, prostokątnymi wieżami. Mur został wzmocniony przez Bramy Cerca i Talhada, strażnicę Jogo da Bola oraz na południowym zachodzie Wieżę Facho. Wewnątrz cytadeli, wzdłuż północnej ściany starego muru, znajduje się Paço dos Alcaides, do którego dostępu broni wysoki mur, wzmocniony basztami. Najbardziej charakterystyczną cechą zamku są dwie wieże w południowej części, o różnych wymiarach i wysokościach. Zamek w Obidos jest przykładem znakomitego zachowania się tradycyjnie wyglądającej twierdzy z okresu początku państwowości portugalskiej. Obecnie w zamku mieści się luksusowy hotel.

–  Renesansowy Kościół Santa Maria (port. Igreja de Santa Maria) pochodzący z XVI wieku stoi na placu głównym, o tej samej nazwie. Początkowo, kiedy władzę w miasteczku sprawowali Maurowie, był to meczet, przerobiony na świątynię chrześcijańską. To tu, przed ołtarzem w 1441 roku zaledwie dziesięcioletni król Portugalii Alfonso poślubił swą ośmioletnią kuzynkę Isabel. Po wejściu do kościoła, na manierystycznym ołtarzu widać obraz Matki Bożej Wniebowziętej, patronki parafii. Obok ołtarza można podziwiać renesansowy sarkofag burmistrza João de Noronha. Jest to arcydzieło prac nagrobnych, przypisywane Francuzowi Nicolauowi Chanterenne. Ponadto należy zwrócić uwagę na obrazy Baltazara Gomesa Figueiry i słynnego Josefa de Óbidos, które w sposób harmonijny łączą sferę profanum i sacrum w idei zmysłowości oraz wyjątkowego mistycyzmu. Ściany, pokryte od góry do dołu płytkami ceramicznymi azulejos z XVII wieku, a także malowanym drewnem, tworzą piękny efekt dekoracyjny, zaprojektowany przez Francisco de Azevedo Caminha. Na placu przed kościołem stoi kamienny pręgierz ozdobiony siecią rybacką, jako hołd rybakom wydobywającym zwłoki regenta Afonso, który zginął po upadku z konia w pobliżu Tagu.

– Długie mury obronne otaczające miasto mają obwód prawie 1,5 km i można je zwiedzać pieszo. Z murów roztacza się wspaniała panorama Obidos, a także otaczającego go krajobrazu.

– Jednakże największą przyjemnością jest wędrówka po brukowanych uliczkach miasteczka, do którego wchodzimy przez bramę Porta da Vila. Jest to podwójna brama z wnętrzem pokrytym niebieskimi kafelkami azulejos z XVIII wieku, prowadząca bezpośrednio do głównej ulicy Rua Direita. Na szczycie tego monumentalnego portalu znajduje się napis „Virgem Nossa Senhora foi concebida sem pecado original”, co oznacza „Matka Boska została poczęta bez grzechu pierworodnego”. Spacerując wzdłuż Rua Direita można podziwiać jej białe domy ukwiecone latem, aż dojdziemy do Paço dos Alcaides – pałacu z XVI-wieku.

Obidos jest położone około 70 km na północ od Lizbony.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1995 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.