Drewniany dwór w Łopusznej został wybudowany około 1790 roku przez konfederata barskiego – Romualda Lisickiego herbu Prus. Była to parterowa budowla z użytkowym poddaszem, o konstrukcji zrębowej, wzniesiona na planie prostokąta, nakryta gontowym, łamanym dachem polskim z wystawką. W elewacji frontowej znajduje się drewniany ganek z wejściem prowadzącym do symetrycznie rozplanowanego wnętrza. Obok dworu mieści się niewielka, drewniana oficyna z osobnym wejściem, gdzie pierwotnie znajdowała się kuchnia i mieszkanie służby. W najbliższym zaś otoczeniu budynku dworskiego rozlokowane są budynki gospodarcze: spichlerz, stajnia z wozownią i obory.
Od 1824 roku właścicielem dworu i wsi był Leon Tetmajer, który ożenił się z Ludwiką, córką Romualda Lisickiego. W czasach Tetmajerów do dworu przyjeżdżało wielu znamienitych gości – pisarzy i działaczy politycznych. Później Łopuszna przeszła w ręce córki Tetmajerów, Kamili, która poślubiła Kazimierza Lgockiego. W 1892 roku Lgoccy przeprowadzili remont swojej siedziby, zmieniając jej wygląd: ściany otynkowano i pobielono, a szczyt wystawki nad wejściem ozdobiono modnymi wówczas motywami stylu szwajcarskiego. Wprowadzono również drewniane, okrągłe słupy-kolumny, które miały odciążyć ściany, przejmując ciężar wysokiego, łamanego dachu. Majątek był ich własnością do 1949 roku, kiedy został upaństwowiony.
Przejęte przez Skarb Państwa i przekazane miejscowemu PGR-owi dwór i zabudowania, niewłaściwie użytkowane i nieremontowane, stopniowo niszczały.W 1959 roku zespół dworski poddano remontowi konserwatorskiemu, w czasie którego usunięto m.in. elementy przebudowy z 1892 roku. Obecnie w odnowionym dworze działa od 1978 roku Muzeum Kultury Szlacheckiej. Jest ono filią zakopiańskiego Muzeum Tatrzańskiego. Jest tu obecnie tworzona ekspozycja ukazująca wygląd XIX-wiecznej siedziby średniozamożnej szlachty – zwiedzać można już urządzoną dworską kuchnię. Obok dworu stoi mały zabytkowy budynek mieszkalny zwany „gackiem (mieszkał w nim poeta romantyczny „szkoły ukraińskiej”, Bohdan Zaleski, pseudonim „Gacek”), natomiast w ogrodzie widoczne są ocalałe piwnice domku-lamusa, w którym mieszkał Seweryn Goszczyński.
Oprócz zabudowań dworskich w skład muzeum wchodzi Dom Klamerusów, drewniana chałupa z 1887 roku, przeniesiona tutaj z zagrody nr 105 w Łopusznej.. Wewnątrz urządzono ekspozycję pokazującą wnętrze domu chłopskiego z okresu międzywojennego.
Łopuszna jest położona 7 km na wschód od Nowego Targu, przy drodze nr 969 do Czorsztyna.
Zdjęcia wykonano w marcu 2022 roku.