Murowany zamek w Moryniu został zbudowany około połowy XIV wieku prawdopodobnie z inicjatywy margrabiego brandenburskiego Ottona V. Warownię wzniesiono na wyspie jeziora Morzycko, na planie koła o średnicy około 65 metrów. Mury obronne z kamieni narzutowych usytuowano na wale dawnego grodu. Wjazd do zamku prowadził od zachodu, przez bramę, do której przylegał od południa budynek mieszkalny wzniesiony na planie prostokąta o wymiarach 13,5×19 metrów. Drugi budynek prawdopodobnie kuźnia o wymiarach 4,5×7,5 m mieścił się po przeciwnej stronie dziedzińca. Sporych rozmiarów, niezabudowany dziedziniec zamkowy sugeruje że zamek był wykorzystywany jako obóz postojowy dla wojsk marchijskich. 

Po zdobyciu w roku 1373 Brandenburgii przez Karola IV znaczenie militarne Marchii zmalało, co wykorzystał książę szczeciński Świętobór I. Odzyskał ziemię wkrzańską oraz próbował zdobyć dawną kasztelanię cedyńską. Podczas tych walk zapewne został zniszczony zamek w Moryniu. Ruiny warowni otrzymał od króla Zygmunta Luksemburskiego rycerz Jan Sakow, który jej nie odbudował. Do dziś zachowały się fragmenty kamiennych murów w niektórych miejscach dochodzące do wysokości 5m, położonych na półwyspie, który powstał w wyniku połączenia się wyspy z lądem. Obecnie w ruinach pracują archeolodzy.

Moryń jest położony około 13 km na wschód od Cedyni, przy drodze nr 125. Ruiny są położone na północ od centrum miasteczka.

Zdjęcia wykonano w maju 2022 roku.