Neorenesansowy pałac w Przełazach wzniesiony został w 4. ćwierci XIX wieku, prawdopodobnie z fundacji Fryderyka von Rabenau. Jego obecna forma jest wynikiem licznych przebudów, dokonanych w latach 1889, 1910 i 1923 oraz remontów i adaptacji przeprowadzonych w okresie powojennym.
Budowla składa się z trzykondygnacyjnego, podpiwniczonego korpusu głównego, zbudowanego na planie prostokąta, dwóch wież zwieńczonych krenelażem oraz północnego skrzydła. Całość nakryto płaskimi dachami, ukrytymi za wieńczącym elewacje krenelażem. Naroża w partii krenelażu ozdobiono sterczynami. Elewacje są boniowane. Ośmioosiowa niesymetrycznie zakomponowana fasada ozdobiona została silnie wysuniętym przed lico, kolumnowym, arkadowym gankiem o arkadach wykrojonych w kształcie łuku Tudorów, nad którym utworzono taras. W drugiej od wschodu osi frontonu wbudowano czworoboczną, pięciokondygnacyjną wieżę. Druga, ośmioboczna, czterokondygnacyjna wieża zajmuje północno-wschodni narożnik korpusu. Pod gzymsem wieńczącym wieży umieszczono niewielkie okulusy. Elewacja ogrodowa skierowana w stronę jeziora poprzedzona została szerokim tarasem o identycznej jak skrzydła głębokości. Elewacje graniastej, ośmiobocznej wieży przepruto na wszystkich czterech kondygnacjach prostokątnymi oknami. W elewacji wschodniej usytuowano drugie wejście poprzedzone schodami, nad którym wznosi się taras wsparty na dwóch filarach.
Główny ciąg komunikacyjny umieszczono w trakcie środkowym trzytraktowego wnętrza pałacu. Jedynymi zachowanymi elementami wystroju są zdobienia na sklepieniach kolumnowego holu i na sufitach korytarzy oraz stolarka okienna i drzwiowa z maswerkowymi nadświetlami. W dużej, reprezentacyjnej sali, zlokalizowanej w południowo-wschodnim narożniku korpusu, zachowało się obramienie kominka. Nad prowadzącymi do niej drzwiami, na elewacji ogrodowej przetrwał kartusz z herbem rodu Castell w formie biało-czerwonej szachownicy. Całość otoczona parkiem krajobrazowym zajmuje południową część wsi, która rozciąga się wzdłuż linii brzegowej niewielkiego półwyspu.
W roku 1906 majątek przejmuje frankoński ród hrabiów i książąt Castell. Pierwszym, pochodzącym z tego rodu właścicielem majątku oraz pobliskich wsi, był Wolfgang Fryderyk hrabia zu Castell-Rudenhausen, członek rycerskiego zakonu joannitów. Przełazy pozostawały w rękach rodu zu Castell-Rüdenhausen do II wojny światowej. Podczas II wojny światowej w pałacu mieściła się szkoła SS. Obecnie obiekt jest siedzibą Ośrodka Rehabilitacyjno-Wypoczynkowego.
Przełazy są położone 11 km na zachód od Świebodzina, 3,5 km na południe od drogi nr 2. Zespół pałacowo-parkowy jest malowniczo rozlokowany na zachodnim brzegu jeziora Niesłysz, na niewielkim półwyspie.
Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.