Późnogotycki kościół, pierwotnie ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pw. św. Jana od Krzyża, został wzniesiony w XV wieku. W latach 1731–34 do późnogotyckiej wieży do stawiono nową świątynię z fundacji Johana Casimira von Dallwitza. Rodzina Dallwitzów wyposażyła kościół w ambonę (z końca XVIII stulecia), żyrandol, anioła chrzcielnego, ołtarz i drewnianą rzeźbę.

Z danych wynika, że jest to trzeci kościół na tym samym miejscu. Pierwszy był obiektem drewnianym, a po nim powstał większy z kamienia. Najstarszą częścią kościoła jest wieża pochodząca z XV wieku, będąca niegdyś elementem budowli w stylu późnogotyckim. Natomiast kościół zbudowany został w końcu XVIII wieku w stylu klasycystycznym. Trudno jest powiedzieć, dlaczego w XVIII wieku rozpoczęto wznoszenie nowej części świątyni, jest możliwe, że poprzedni budynek z pewnych przyczyn uległ uszkodzeniu. Świątynia jest jednonawową budowlą murowaną z cegły z węższym trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Korpus nawowy jest przykryty dachem dwuspadowym, prezbiterium wielospadowym, a aneksy trójspadowym. Wieża charakteryzuje się blendami na elewacjach i zwieńczeniem w formie attyki oraz murowaną iglicą. Na wieży znajduje się dzwon ufundowany przez Heinricha von Schönaich–Carolath. Wspólny strop przykrywa wnętrze nawy i prezbiterium. Znajdują się tu również organy z 1863 roku. Wewnątrz znajduje się ołtarz wykonany w stylu barokowym w II połowie XVIII wieku. Jego centralne miejsce zajmuje obraz przedstawiający św. Jana od Krzyża. Przy kolumnach ołtarza umieszczone są – figura św. Piotra dzierżącego w  dłoniach klucze oraz figura  św.Pawła wznoszącego miecz. W świątyni wyróżnia się także wspaniała barokowa ambona pochodząca z końca XVIII wieku, wykonana z drewna, polichromowana. W zakrystii zachowały się trzy renesansowe kamienne nagrobne płyty z końca XVI wieku.

Starosiedle jest położone 15 km na północny-zachód od Lubska, przy drodze nr 286 do Gubina.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.