Pierwotny zamek w Jędrzychowie wzniesiony został w 1319 roku przez księcia Henryka I. Warownię następnie przejął książę Jan Głogowski. Trzykondygnacyjne założenie zbudowano na planie na czworoboku z niższymi przybudówkami i nakryto czterospadowym dachem łamanym.

Zamek został zniszczony dwukrotnie w czasie wojny trzydziestoletniej, a po 1756 roku po odbudowie przeznaczono go na zbór ewangelicki. w 1884 roku dobudowano od północy wolno stojącą, kwadratową wieżę. Na początku obecnego stulecia budowlę odrestaurowano, po czym w czasie II wojny światowej została zniszczona ponownie w 1945 roku. Obecnie budowla, otoczona kamiennym murem, znajduje się w rękach prywatnych i przechodzi kapitalny remont.

W czasach funkcjonowania zboru w kryptach chowano miejscowych szlachciców. Jeszcze w latach 70 – tych ub. wieku spoczywało tu 21 zmumifikowanych ciał. W roku 1994 pochowano na dziedzińcu resztki zmumifikowanych szczątków szlachty pierwotnie pochowanych w krypcie. Ceremonii pochówku przewodniczyło dwóch księży: ewangelicki i rzymskokatolicki. W miejscu pochówku ustawiono drewniany krzyż.

Jędrzychów jest położony 5,5 km na południe od Polkowic, po zachodniej stronie drogi nr 3 do Lubina. Ruiny zamku-zboru położone są w północnej części wsi, tuż przy drodze, po jej prawej stronie.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku.