Zamek w Kątach Wrocławskich został wzniesiony z inicjatywy Bolka I, księcia świdnicko-jaworskiego, pod koniec XIII wieku. Po raz pierwszy jest on wymieniony w dokumencie z 1297 roku. Budowa zbiegła się z nadaniem praw miejskich Kątom. Warownia stanęła na północny-wschód poza obrębem miasta, na mokradłach nad Bystrzycą. Było to założenie regularne, wzniesione na planie czworoboku, otoczone nawodnioną fosą. Składało się ono z dwóch piętrowych, prostopadle leżących budynków, południowego i zachodniego, a z pozostałych stron dziedziniec był otoczony murem kurtynowym z bramą wjazdową od północy. Zamek został zniszczony w 1475 i w 1497 roku. Wkrótce potem został odbudowany. W 1512 roku był oblegany przez księcia ziębickiego Bartłomieja i nie został zdobyty.

Kres warowni nastąpił w 1624 roku w wyniku pożaru miasta i zamku, który ostatecznie doprowadził go do ruiny. Po rozbiórkach z 1829 roku pozostały do dziś jedynie ślady wałów na wschód od centrum miasta. W połowie XIX wieku na miejscu zamku postawiono nieistniejący już browar. Do dzisiaj zachowały się tylko fragmenty fosy i wału, które można zobaczyć w parku miejskim na wschód od rynku.

Kąty Wrocławskie są położone 20 km na południowy-zachód od centrum Wrocławia, po prawej stronie autostrady A4. Fragmenty fosy i wału można zobaczyć w parku miejskim na wschód od rynku.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku.