Pierwotny, barokowy pałac w Szklarach Górnych został zbudowany w latach 1715-25, z inicjatywy hrabiego d’Hautois de Bronne z Lotaryngii, wg projektu  architekta śląskiego Johanna Blasiusa Peintnera. Założenie wzniesiono w miejscu XIV-wiecznego, gotyckiego zamku otoczonego fosą, pełniącego funkcję strażnicy granicznej, należącego najprawdopodobniej do księcia głogowskiego Jana.  Hrabia d’Hautois de Bronne, nie mając potomstwa w linii prostej, przekazał pałac wraz z dobrami bratankowi, hrabiemu Clairon d’Haussonville. W rękach tego rodu pałac znajdował się do 1833 roku. Następnie przez 60 lat pałac zmieniał kolejnych właścicieli – w ostatnich latach XIX wieku należał do Paula Fuhrmanna-Karringa, od którego w 1899 roku pałac z posiadłością nabył hrabia Ballestrem di Castellengo i jego syn Valentin.

Oni to w 1900 roku przebudowali istniejący już pałac w stylu neobarokowym. Zlikwidowano wówczas barokowy most, a na jego miejscu od frontu wzniesiono szeroki podjazd z balustradą, na której postawiono dwa charakterystyczne lwy. Po bokach powstały gazony obsadzone drzewami i krzewami. W 1910 roku budowlę poszerzono o dwa boczne symetryczne skrzydła. Obecnie jest to trzyskrzydłowa budowla, wzniesiona na rzucie litery E, nakryta dachami mansardowymi z lukarnami. Korpus główny jest trzykondygnacyjny, a skrzydła boczne dwukondygnacyjne, całość charakteryzuje się przesunięciem kondygnacji. W osi elewacji frontowej znajduje się główny portal wejściowy, obramowany dwoma pilastrami, na wysokości pierwszego piętra zwieńczony bogato zdobionym balkonem. Nad wejściem balkonowym umieszczono wspaniale dekorowany kartusz herbowy rodziny Ballestremów. Portal poprzedzają reprezentacyjne schody wykończone kamienną balustradą. Na osi fasady ogrodowej znajduje się wysunięty szeroki płaski ryzalit z obszernym tarasem, nad którym znajduje się niewielki balkon z kamienną, ozdobną balustradą. Od frontu pałac poprzedza dziedziniec honorowy, do którego prowadzi szeroki podjazd.

Wewnątrz układ pomieszczeń korytarzowy i amfiladowy, część wnętrz zachowała późnobarokowy wystrój. Środkową część pałacu zajmuje ciąg paradny, złożony z westybulu i klatki schodowej oraz sali balowej. Za pałacem rozciąga się park krajobrazowo-naturalistyczny z elementami architektury ogrodowej, pawilonem z kolumnadą i rzeźbami figuralnymi z piaskowca.

Rodzina Ballestrem di Castellengo mieszkała tu do 1945 roku, a ostatnim właścicielem był dr Michael Wolfgang Friedrich Franz. Po II wojnie światowej w pałacu zamieszkiwali pracownicy miejscowego PGR-u. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych znajdował się w nim Zakład Poprawczy Ministerstwa Sprawiedliwości. Obiekt należy do Urzędu Gminy Prochowice i od 1983 roku był siedzibą Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego. Pałac w dobrym stanie, był remontowany w latach 1970-71. Ostatnią renowację przeprowadzono w 1995 roku. Obecnie pałac jest wystawiony na sprzedaż.

Na wschód od pałacu, po drugiej stronie drogi, w dawnych zabudowaniach folwarcznych funkcjonuje stadnina koni. 

Szklary Górne są położone około 9 km na północny zachód od Lubina, przy lokalnej drodze do Jędrzychowa. Pałac znajduje się po wschodniej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku.