Murowany zamek w Środzie Śląskiej powstał na początku drugiej połowy XIII wieku, z fundacji książąt wrocławskich. Kamienne założenie go na planie nieregularnego czworoboku o zaokrąglonych narożach z cylindryczną, mierzącą około 10 metrów średnicy wieżą w południowo-zachodniej części dziedzińca, wysuniętą z lica murów. Zamek zajmował obszar 32×30 metrów. a jego mury o grubości od 2,2 do 2,5 metra sięgały do wysokości do 9 metrów. Drewniane budynki mieszkalne i gospodarcze otaczały niewielki wybrukowany dziedziniec ze studnią. Zamek otoczony był fosą a wjazd do niego prawdopodobnie prowadził od strony wschodniej przez most zwodzony i bramę zamykaną broną.

Warownia była sprzężona z murami obronnymi miasta i zajmowała północno-zachodni jego narożnik. Od 1335 roku, po śmierci księcia Henryka VI, zamek należy do królów czeskich i mieszkają na nim ustanowieni przez króla burgrabiowie, a później król Karol IV przekazał rządy radzie miejskiej Wrocławia, a ona ustanawiała swoich burgrabiów zarządzających warownią. W 1444 roku burgrabią został Leonard Azenheimer, ścięty w 1446 roku za wszczynanie niepokojów na granicy Śląska i Polski. W XVI wieku warownia uległa przebudowie. Między innymi powstał nowy, trzykondygnacyjny, podpiwniczony budynek mieszkalny z okratowanymi na parterze oknami. W 1570 roku miasto wykupiło zamek i ostatni jego zwierzchnik stał się urzędnikiem rady. W XVIII wieku warownia zaczyna podupadać i na początku XIX wieku jego mury zostały w dużej mierze rozebrane.

Wielokrotnie przekształcane domy zamkowe nie zachowały się do naszych czasów, prawdopodobnie z wyjątkiem skrzydła, w którym w XIX wieku umieszczono sąd powiatowy. Dzisiaj skromne resztki zamku zobaczyć można w przylegających do ceglanych murów obronnych miasta murach kamiennych od strony północnej i zachodniej.

Środa Śląska jest położona 30 km na zachód od Wrocławia, przy drodze nr 94 do Prochowic. Relikty zamku znajduję się w północno-zachodniej części starówki, przy ulicy Ogrody Zamkowe

Zdjęcia wykonano w lipcu 2025 roku..