Po raz pierwszy królewską rezydencję na miejscu Pałacu Westminsterskiego wzniósł najprawdopodobniej Kanut Wielki w czasie swojego panowania w latach 1016-35. Z późniejszej budowli powstałej za czasów królów saksońskich do dziś nie zachowała się żadna część. Najstarszym elementem obecnego pałacu jest Westminster Hall, datowana na czasy panowania Williama II (1087-1100). Pałac był główną siedzibą władcy aż do późnego średniowiecza. W Westminster Hall spotykali się także członkowie Curia Regis (organu poprzedzającego parlament). Po raz pierwszy parlament zebrał się w pałacu w 1295 roku. W 1512 roku wybuchł pożar, który strawił znaczną część budynku. Po jego odnowieniu oprócz posłów, obradowali tam także członkowie Royal Courts of Justice. Z czasem król wyprowadził się z pałacu. W 1534 roku Henryk VIII otrzymał od kardynała Thomasa Wolsey’a York Palace, który po przebudowie przemianował na Palace of Whitehall i uczynił z niego swoją główną rezydencję. Tym samym w Westminsterze pozostali jedynie parlamentarzyści oraz różnego rodzaju sądy.

Od początku XVIII wieku pałac przechodził wiele zmian. Związane to było z tym, że parlamentarzystom zaczęło brakować miejsca. Zamiast wybudować nową, większą siedzibę, dostawiane były kolejne budynki, m.in. w 1755, 1770, 1795 oraz 1799 roku. Wraz z rozpoczęciem XIX stulecia rozpoczęła się kolejna przebudowa. Ostatnie prace miały miejsce w 1827 roku. 16 października 1834 roku w sali obrad Izby Lordów wybuchł pożar, który szybko rozprzestrzenił się na dużą część budynku. Tylko dzięki ogromnemu wysiłkowi strażaków i zmianie kierunku wiatru udało się uratować Westminster Hall. Oprócz niej przetrwały także Jewel Tower, Undercroft Chapel, krużganki oraz Chapter House of St Stephen’s. Pierwsze prace remontowe poczyniono w Painted Chamber i White Chamber, po to by Izby Lordów i Gmin miały gdzie obradować. Kamień węgielny pod nowy pałac w stylu neogotyckim położono w 1840 roku. Siedem lat później ukończono salę Izby Lordów, a po kolejnych pięciu latach tę, w której obradować miała Izba Gmin. Prace wykończeniowe trwały do 1870 roku Podczas II Wojny Światowej, niemieckie bomby trafiły w pałac kilkanaście razy. Jedna z nich spadła na Old Palace Yard niszcząc południową ścianę St Stephens Porch.

Obecny pałac ma kształt prostokąta, frontem zwróconego w stronę Tamizy. Budynek ma trzy wieże. Największą z nich jest Victoria Tower, o wysokości 98.5 metra, znajdująca się w południowo-zachodnim rogu. Na północnym krańcu budynku wybudowano obecnie najsłynniejszą wieżę – Elizabeth Tower, znaną potocznie jako Big Ben. Ma 96 metrów wysokości i jest dużo węższa niż Victoria Tower. Niemal na jej szczycie umiejscowiono zegar – Great Clock of Westminster. Wieża stanęła na trzymetrowej grubości fundamencie o powierzchni 15 m2, a tarcza zegarowa ma 7 metrów średnicy. Dzwon na wieży nazwany został od imienia sir Benjamina Halla, głównego komisarza robót w 1858 roku. Inne źródła podają, że ta zwyczajowa nazwa pochodzi od imienia Benjamina Caunta, popularnego w owym czasie boksera wagi ciężkiej. Na wieżę prowadzą spiralne schody liczące 334 stopnie. Najniższą z trzech wież, mierzącą 91 metrów, jest Central Tower. Jak nazwa wskazuje wybudowano ją w centralnym punkcie siedziby parlamentu. Wokół budynku znajduje się mnóstwo niewielkich ogrodów – Victoria Tower Gardens, Black Rod’s, Old Palace Yard, czy New Palace Yard i College Green. W Pałacu Westminsterskim jest ponad 1.1 tys. pomieszczeń, 100 klatek schodowych, a wszystkie korytarze mają łączną długość 4.8 km. Na parterze są biura, jadalnie oraz bary. Na pierwszym piętrze są sale obrad oraz biblioteki. Ostatnie dwa piętra mieszczą biura różnych komitetów parlamentarnych. Główne wejście do budynku to Norman Porch.

W środku jest kilka ważnych pomieszczeń. są to m.in:

– Queen’s Robing Room – tutaj królowa przygotowuje się do wystąpienia przed parlamentem, przywdziewa szaty i klejnoty koronne;

– Royal Gallery – jedno z największych pomieszczeń. Tędy przechodzi królewska procesja poprzedzająca uroczystość rozpoczęcia kadencji parlamentu;

– Prince’s Chamber – tutaj członkowie Izby Lordów spotykają się, by przedyskutować sprawy dotyczące tej izby;

– Lords Chamber – sala obrad Izby Lordów;

– Peers’ Lobby – to tutaj lordowie mogą przedyskutować w mniejszym gronie sprawy poruszane podczas obrad plenarnych;

– Central Lobby – znajduje się w centrum budynki. W tym miejscu wyborcy mogą się spotkać ze swoimi przedstawicielami;

– Members’ Lobby – tutaj posłowie mogą przedyskutować różne sprawy związane z ich pracą, a także spotykać się z dziennikarzami;

– Commons Chamber – sala obraz Izby Gmin;

– Westminster Hall – przez wieki istnienia miała różne przeznaczenie, ale obecnie używana jest jako dodatkowa sala obrad.

Westminster Palace znajduje się nad Tamizą w dzielnicy City of Westminster

Zdjęcia wykonano w lutym 2017 roku.