Pierwszy kościół w tym miejscu według legendy stanął w roku 616, gdy biskupem Londynu był Mellitus, jednakże datę powstania pierwszego klasztoru należy przenieść w okolice roku 800. W latach 1042-52 na zlecenie króla Edwarda Wyznawcy rozpoczęła się przebudowa świątyni w stylu romańskim. Władca chciał, by stała się ona miejscem jego pochówku. Pomimo tego, że prace nie zostały ukończone aż do 1090 roku, konsekracja świątyni miała miejsce 28 grudnia 1065 roku, na tydzień przed śmiercią króla Edwarda, który zmarł 5 stycznia 1066 roku. Pogrzeb odbył się następnego dnia, a dziewięć lat później spoczęła przy nim jego żona Edith.

W roku 1066 odbyła się pierwsza koronacja w Opactwie. Jako pierwszy został tam koronowany Wilhelm Zdobywca. Od tamtego czasu prawie wszystkie koronacje mają miejsce w Opactwie. W roku 1220 Henryk III dobudował Lady Chapel, a 25 lat później rozpoczął gruntowną przebudowę całego opactwa w stylu gotyckim, w kształcie, który zachował się do dziś. Następna poważna przebudowa miała miejsce za Henryka VII w wieku XVI w stylu gotyku angielskiego. Henryk VII dobudował do świątyni kaplicę poświęconą Błogosławionej Marii Dziewicy, która nazywana jest także kaplicą Henryka VII. Za ołtarzem w kaplicy znajduje się grobowiec króla i jego żony Elżbiety z dwoma figurami nagrobnymi ze złota i brązu. Przy wyjściu z niej, w bocznych kaplicach znajdują się grobowce Elżbiety I i Marii I oraz królowej Szkocji Marii Stuart. W 1539 roku Henryk VIII przejął kontrolę nad opactwem, a rok później nadał świątyni tytuł katedry i ustanowił diecezję westminsterską. Tytuł katedry przysługiwał kościołowi jedynie przez dziesięć lat. Opactwo trafiło w ręce benedyktynów ponownie za czasów Marii I królowej Anglii, która była katoliczką. Jednak już Elżbieta I odebrała im je w 1559 roku i dwadzieścia lat później włączyła pod władzę monarchy. W 1579 roku Westmister Abbey zyskało nowy tytuł – Kościoła Kolegiackiego pod wezwaniem Świętego Piotra. Ostatni opat stał się jego pierwszym dziekanem. W latach 1722-45 do kościoła dobudowano dwie zachodnie wieże. Kolejne renowacje miały miejsce w XIX wieku.

Jak wspomniano wyżej, od 1066 roku odbywają się tam koronacje angielskich i potem brytyjskich monarchów. Każdej koronacji przewodniczy arcybiskup Canterbury. Od 1308 roku podczas tej uroczystości używany jest tron króla Edwarda. Od 1560 roku kościołem zarządza dziekan i rada Westminsteru, w której skład, oprócz dziekana, wchodzi czterech kanoników. Gdy Henryk III postanowił o przebudowie, szczątki Edwarda Wyznawcy spoczęły w specjalnie wybudowanym sanktuarium. Do 1760 roku w kościele chowani byli wszyscy władcy i ich żony, z wyjątkiem Edwarda IV, Henryka VIII i Karola I, którzy tak jak zmarły w 1760 roku George II, spoczęli w St George’s Chapel w zamku w Windsorze.

W średniowieczu świątynia była także miejscem pochówku wielu arystokratów. Za czasów Olivera Cromwella powstał nowy zwyczaj, dzięki któremu grzebano tam także osoby zasłużone dla państwa. Pochowano tam m.in. Izaaka Newtona, Karola Darwina, Georga Friedricha Handela, Karola Dickensa i Rudyarda Kiplinga. Tutaj swoje tablice pamiątkowe mają także m.in. William Szekspir, George Gordon Byron, William Blake i Thomas Hardy. W XX wieku spopularyzowane zostało umieszczanie tam skremowanych zwłok, a nie trumien. 11 listopada 1920 roku przy zachodnim wejściu pochowano anonimowego żołnierza, który zginął na froncie I Wojny Światowej. Organy, które znajdują się w świątyni zostały tam zamontowane w 1937 roku. Przez lata w Westminster Abbey odbyło się 16 królewskich ślubów, w tym dwa panujących już władców – Henryka I i Ryszarda II.

Kościół wybudowany został na planie krzyża łacińskiego. Od południa do świątyni przylega klasztor z kapitularzem i krużgankami. Główne wejście do kościoła znajduje się od zachodu. W centrum nawy głównej znajduje się chór. Ołtarz z obrazem Ostatnia Wieczerza jest obwiedziony ambitem z kaplicami i sarkofagami królewskimi.

Miejsca, które w Westminster Abbey warto zobaczyć, to m.in.:

– kaplica Edwarda Wyznawcy;

– kaplica Henryka VII;

– Grób Nieznanego Żołnierza;

– grobowce królewskie w ambicie;

– Kaplica Świętego Pawła;

– Kaplica Pyxu;

– Zakątek Poetów;

– Zakątek Wigów;

– Krypta Normandzka;

– Kolegium Świętego Piotra;

– Kaplica Królewskich Sił Powietrznych; 

– krużganki klasztorne.

Westminster Abbey znajduje się na zachód od Pałacu Westminsterskiego w dzielnicy City of Westminster. 

Zdjęcia wykonano w lutym 2017 roku.

  • Fasada

  • Fasada

  • Wieże w fasadzie

  • Portal główny

  • Fasada

  • Elewacja północna

  • Elewacja północna

  • Elewacja północna

  • Portal północny

  • Portal północny

  • Rzygacz

  • Rzygacze

  • Transept

  • Nawa główna

  • Nawa główna i chór

  • Nawa główna i chór

  • Nawa główna i chór

  • Nawa główna i chór

  • Ołtarz główny

  • Jedna z kaplic w ambicie

  • Jedna z kaplic w ambicie

  • Grobowiec Henryka III

  • Jedna z kaplic w ambicie

  • Kaplica Henryka VII

  • Grobowiec Elżbiety I

  • Grobowce Edwarda III i Ryszarda II

  • Tron koronacyjny

  • Nawa główna

  • Nawa główna - sklepienie

  • Krużganki

  • Kapitularz

  • Kapitularz

  • Kapitularz

  • Kapitularz

  • Kaplica Pyx

  • Korytarz klasztorny

  • Korytarz klasztorny

  • Korytarz klasztorny

  • Wirydarz

  • Elewacja południowa

  • Elewacja południowa

  • Krużganki

  • Krużganki