Już w roku 1180 można znaleźć pierwsze notatki o katedrze św. Jakuba w Innsbrucku. Katedra została mocno zniszczona i uszkodzona w czasie dwóch trzęsień ziemi w Innsbrucku w wieku XVI i XVII.

W latach 1717-24 ponownie odbudowana w według planów architekta Johanna Jakoba Herkomera, który nie zobaczył nigdy swego dzieła w całości. Powstała wówczas jednonawowa, dwuwieżowa świątynia z kopułą nad prezbiterium, wzniesiona w stylu barokowym. 

Katedra została poważnie uszkodzona w czasie II wojny światowej. Dopiero w trakcie remontu w latach 50-tych XX wieku w niszach w elewacji kościoła stanęły przewidziane przez Herkomera postacie. Na szczycie budowli umieszczony został konny posąg św. Jakuba, a także rzeźby wykonane przez Hansa Andre. Na sklepieniu namalowane zostały sceny z życia św. Jakuba. Ich autorami są monachijczycy, bracia Cosmas Damian oraz Egid Kwiryn Asmanowie. Na uwagę zasługują również: obraz Maryi w głównych ołtarzu dzieło Łukasza Cranacha Starszego, a także grobowiec Maximiliana III projektu Caspara Grasa z 1620 roku. Organy znajdujące się w katedrze posiadają 3729 piszczałek i 57 registrów. Na wieży znajduje się dzwon Maryjny. To drugi co wielkości dzwon w Tyrolu pochodzący z odlewni dzwonów Grassmayr w Innsbrucku. Innsbrucki hejnał ku czci pokoju grany jest codziennie w południe. Udział w nim bierze 57 dzwonów. 

Katedra jest położona na północ od zamku przy placu Domplatz 6.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku.