Opactwo benedyktynów w Ossiach, powstało około 1000 roku z fundacji komesa Ozziusa. Składało się z romańskiej bazyliki i klasztoru. Założenie wymieniono w dokumentach po raz pierwszy w 1028 roku. Od XI wieku do czasu rozwiązania zakonu przez cesarza Józefa II w 1783 roku, klasztorem kierowało 65 opatów. W 1484 roku wybuchł pożar. Po nim kościół odrestaurowano w stylu gotyckim. Z tych czasów pozostał jeszcze ołtarz skrzydłowy, umieszczony w kaplicy gotyckiej. Pierwotnie znajdował się on w nawie głównej kościoła. Kolejna restauracja opactwa w stylu barokowym nastąpiła w latach 1737-46. Powstały wtedy najsłynniejsze dzieła sztukatorów szkoły wessobruńskiej i freski, które wykonał malarz karyncki J.F.Fromiller. Ponad zakrystią usytuowano oratorium, które było miejscem odprawiania przez mnichów Modlitwy Godzin. Pozostały tam do dziś tron opata i klęczniki. Organy są barokowe i pochodzą z 1680 roku. Mury cmentarne i wieża obronna powstały w XV wieku, jako obrona przed Turkami. Po rozwiązaniu klasztoru istniało zagrożenie całkowitego zniszczenia założenia. Czasem dokonywano małych restauracji, lecz to nie wystarczało. Dopiero w latach 1965-75 cały kościół został gruntownie odrestaurowany. Od 1969 roku w opactwie odbywają się koncerty Carinthischer Sommer – Karynckie lato.

Celem podróży Polaków do Ossiach jest grób polskiego króla Bolesława Szczodrego II (Śmiałego). Znajduje się w północnej części kościoła. Jest to legenda, według której król Bolesław w 1081 roku przebrany za zwykłego pielgrzyma miał przestąpić progi tego klasztoru. Miała to być pokuta za zamordowanie biskupa krakowskiego Stanisława. Na łożu śmierci wyznał swą prawdziwą tożsamość. Nazywany był niemym pokutnikiem z Ossiach. Badania wykonane w latach pięćdziesiątych XX wieku pod nadzorem Karoliny Lanckorońskiej udowodniły jej  ahistoryczność. W grobowcu, uważanym za miejsce spoczynku króla, znaleziono szczątki Irinburgi, żony fundatora opactwa.

Ossiach jest położone w Karyntii, po południowej stronie jeziora Ossiacher See, 15 km na północny-wschód od Villach.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1992 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.