Klasycystyczny dwór w Baranowie został wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku prawdopodobnie z wykorzystaniem murów wcześniejszej budowli. Parterowa bryła budowli nakryta jest dachem naczółkowym, z podwójnym rzędem lukarn powiekowych od frontu. Elewacje dworu, w całości, oprócz frontowego ryzalitu, są boniowane. Od frontu znajduje się dwukondygnacyjny ryzalit, zwieńczony trójkątnym naczółkiem i poprzedzony półkolistymi schodami. W przyziemiu znajdują się otwory zamknięte półkoliście, a w poziomie piętra rząd pilastrów podtrzymujących szeroki ukosowy gzyms. Całość dopełniają odcinki gzymsów i okrągłe tonda. W elewacji od strony parku usytuowano niewielki wieloboczny ryzalit na osi głównego wejścia. Obok dworu zachowały się budynki gospodarcze i inwentarskie. Całość otoczona jest siedmiohektarowym parkiem krajobrazowym.

          Do 1902 roku majątek należał do rodziny Bibersteinów, a później von Ketelhodtów. Po wojnie na obszarze majątku utworzono PGR, we dworze mieściły się biura i mieszkania dla pracowników. Na początku lat osiemdziesiątych powstał tu Zakład Doświadczalny Agrobiologii Polskiej Akademii Nauk, który użytkuje dwór do dziś. Od 1996 roku rozpoczęto gruntowny remont dworu i całego założenia. PAN zamierza powołać tu Centrum Edukacji Ekologicznej, szkołę podstawową i gimnazjum, pierwszy tego typu ośrodek kształcenia w Polsce. 

          Baranowo jest położone 8 km na zachód od Mikołajek, przy drodze nr 16 do Mrągowa. Dwór jest usytuowany na niewielkim wzniesieniu terenu, w centralnym punkcie wsi, po prawej stronie drogi, oddzielony od niej parkiem.

          Zdjęcia wykonano w maju 2009 roku.