Pierwsza wzmianka o szpitalu św. Jana pochodzi z 1188 roku, przez co jest on jednym z najstarszych zachowanych budynków szpitalnych w Europie. W latach 1473-75 został rozbudowany. Dobudowano do niego wówczas kaplicę. Ówczesne szpitale z powodu ograniczonej wiedzy medycznej służyły przede wszystkim jako religijne miejsca opieki nad chorymi i biednymi. Przy szpitalu już od 1645 roku funkcjonowała apteka, której pomieszczenia zostały udostępnione do zwiedzania. W jednym z pomieszczeń zobaczymy wagę i pojemniki na zioła oraz leki, a w drugim wywieszone na ścianach portrety opiekunów szpitala wyznaczonych przez bogate rodziny Brugii. W pierwszym pomieszczeniu warto zwrócić uwagę na moździerze do ubijania ziół – powstały one w XVI-XVII wieku, i były używane także w kuchni. W jednym ze skrzydeł muzeum umieszczono płyty nagrobne sióstr oraz braci pracujących w szpitalu (XV-XVII wiek), które wcześniej znajdowały się na terenie szpitala.

Od 1976 w budynku funkcjonuje Muzeum Hansa Memlinga. W kaplicy szpitalnej wystawionych jest sześć arcydzieł pochodzącego z Niemiec Hansa Memlinga. Cztery z nich były wykonane specjalnie dla kaplicy. Zobaczymy tu słynny relikwiarz św. Urszuli ozdobiony specjalnie dla szpitala. Wartym odnotowania są także namalowane przez niego tryptyki – jeden nad ołtarzem głównym w kaplicy, a drugi przedstawiający brata Jana Floreinsa. W środku zobaczymy również prace innych artystów.

Wchodząc do środka od razu rzuca się w oczy imponujący drewniany sufit. Cennym zabytkiem jest też zachowana stara apteka oraz ogród zielny. Całości założenia dopełnia szpitalny dziedziniec, zachowujący klimat średniowiecznej Brugii, począwszy do ogrodu, a na szczytach dachów otaczających go budynków skończywszy.

Budynek szpitala św. Jana znajduje się w centrum miasta, tuż obok kościoła NMP.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2019 roku.

  • Szpital św. Jana

  • Widok od ulicy