Katedra św. Michała i św. Guduli (fr. Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule) była budowana ponad 300 lat. Pierwsza kaplica poświęcona św. Michałowi została wybudowana na wzgórzu Treurenberg już w IX wieku. Następnie została ona w XI wieku zastąpiona przez wybudowany w stylu romańskim kościół, z inicjatywy księcia Brabancji Lamberta II, który sprowadził, w 1047 roku relikwie św. Guduli. Przebudowę kościoła w stylu gotyku brabanckiego rozpoczął książę Henryk I, zaś ostateczny kształt katedra uzyskała za czasów jego syna Henryka II w 1226 roku.

Budowa została ukończona w 1519 roku, co wiążę się z obecnością elementów renesansowych w architekturze świątyni. Z początku XVI wieku pochodzi też dwuwieżowa fasada według projektu powstałego w wieku XV. Długość budowli to 114 metrów, szerokość zewnętrzna prezbiterium 57 metrów, wysokość sklepienia 26,5 metra, wysokość wież 64 metry. Na zewnątrz katedra w całości zbudowana jest z kamienia dostarczanego z kamieniołomu Gobertange. Zachodnia fasada z trzema portalami zwieńczonymi szczytami i dwie wieże są typowe dla francuskiego gotyku. Wyjątkiem jest brak rozetowych okien, które  zastąpiono dużymi oknami w stylu brabanckiego gotyku. W południowej wieży mieści się carillon z 49 dzwonami, które zostały odlane przez Royal Eijsbouts bell foundry. Największy z nich – Salvator pochodzi z 1481 roku i waży 7 ton.

Wnętrze jest pozbawione większości dawnego wystroju na skutek splądrowania świątyni podczas zamieszek w latach 1579-80 i podczas rewolucji w 1793 roku. Gotycki chór zawiera mauzolea książąt Brabancji i arcyksięcia Ernesta Austriackiego, wykonane przez Roberta Colyn Nola w XVII wieku. Po lewej stronie prezbiterium znajduje się kaplica Cudu Najświętszego Sakramentu (1534-39), zbudowana w stylu kwiecistego gotyku. Obecnie mieści się tutaj skarbiec katedry, w którym przetrzymuje się między innymi słynny krzyż Drahmal, a także anglosaski relikwiarz z początku XI wieku. Po prawej stronie prezbiterium znajduje się kaplica Matki Boskiej Wyzwolicielki (1649-55) zbudowana w stylu późnego gotyku. Posiada ona barokowy ołtarz, który stworzył Jan Voorspoel. Za chórem umieszczono kaplicę poświęconą św. Marii Magdalenie, która powstała w 1675 roku. W kaplicy znajduje się piękny alabastrowy ołtarz przedstawiający mękę Chrystusa, stworzony w roku 1538 przez Jana Mone. Posągi 12 Apostołów są dziełem wspaniałych artystów takich jak Lucas Faydherbe, Jerome Duquesnoy Młodszy, Johannes van Mildert, Tobias Leis. Zastąpiły one te zniszczone przez ikonoklastów w 1566 roku. Warto zwrócić szczególną uwagę na wspaniałe witraże Jana Haecka z 1537 roku. Przedstawiają one cesarza Karola V z żoną podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, oraz ich patronów. W transepcie południowym znajduje się następny witraż stworzony przez Jana Haecka w 1538 roku. Przedstawia on Ludwika II Węgierskiego z żoną klęczącą przed Trójcą Świętą, a także św. Ludwika i Matkę Boską z Dzieciątkiem. Wspaniała barokowa ambona z 1699 roku, przedstawiająca wygnanie Adama i Ewy z raju jest dziełem H.F. Verbruggena. W październiku 2000 roku zamontowano imponujące organy mające 4300 rur. Są one dziełem niemieckiego budowniczego organów Gerharda Grenzing i jego asystentów z Barcelony.

W 1962 roku wskutek reformy administracyjnej Kościoła Katolickiego w Belgii i utworzenia archidiecezji Mechelen-Bruksela dotychczasowa kolegiata uzyskała miano katedry, zaś w Brukseli zaczął rezydować prymas Belgii. ​W katedrze odbywają się ważne uroczystości królewskie. 6 sierpnia 1993 roku odbyły się tutaj uroczystości pogrzebowe króla Baudouina, na których obecne były koronowane głowy z całego świata. 4 grudnia 1999 roku w katedrze miał miejsce ślub następcy tronu – Filipa, księcia Brabancji z hrabianką Matyldą.  Przed katedrą znajduje się pomnik przedstawiający króla Baudouina.

Katedra jest położona na wzgórzu Treurenberg, około 600 metrów na północny-wschód od Wielkiego Placu.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2019 roku.