Murowany zamek w Białogardzie został wzniesiony w 1315 roku przez Warcisława IV, księcia wołogoskiego. Nie znamy dokładnego rozplanowania założenia. Wiadomo tylko że zostało ono wzniesione na terenie dawnego grodu, na kopcu ziemnym, otoczonym fosą. Prawdopodobnie założenie było otoczone murem obwodowym i posiadało główny dom mieszkalny o wymiarach 11,5×20,5 m. Zamek usytuowany około 150 metrów od miasta lokowanego w 1299 roku, stanowił siedzibę wójta książęcego.

         W 1526 roku warownia została spalona, a odbudowano ją w latach 1535-41. Założenie zostało spustoszone w czasie wojny trzydziestoletniej, a w wyniku pokoju westfalskiego trafiło pod panowanie Prus. Do roku 1780 w zamku mieściły się różne urzędy a następnie go rozebrano i na starych fundamentach wzniesiono nową siedzibę urzędów królewskich. W 1890 roku budynek przekształcono na dom czynszowy, a w 1910 roku został strawiony przez pożar, który zatarł ostatecznie ślady po warowni.

         Obecnie na kopcu zamkowym stoi krzyż, a przed nim ułożono wielkie kamienie eratyczne.

         Białogard jest położony 8 km na południowy wschód od Karlina, przy drodze nr 163 do Połczyna Zdroju. Kopiec zamkowy znajduje się po lewej stronie drogi wylotowej do Połczyna-Zdroju, przy ulicy Płowieckiej. 

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2009 roku.