Zamek w Białowicach został wzniesiony pod koniec XVI wieku, prawdopodobnie przez Zygfryda von Promnitza z Lasocina, który otrzymał majątek od swego kuzyna, biskupa wrocławskiego Baltazara von Promnitza, po 1588 roku. Powstała wtedy zapewne trzykondygnacyjna, otoczona fosą, obronna, renesansowa rezydencja, założona na rzucie zbliżonym do litery „L”. Zamek był siedzibą rodziny szlacheckiej von Wiedenbach, będącej w stosunku lennym wobec Promnitzów z Żar. W 1652 roku wygasła białowicka linia rodu Wiedenbachów i wieś nadawana była jako lenno kolejno: Karolowi Christoffowi von Rottenburg (1652), Kasprowi von Berg (1679), Amandusowi Frankel (od 1702). Po roku 1734 dobrami białowickimi bezpośrednio zarządzał ostatni przedstawiciel rodu von Promnitz – Hans Erdmann.

Z jego inicjatywy około 1758 roku doszło do przekształcenia zamku na spichlerz, w efekcie czego zatarto renesansowe cechy stylowe budowli. W wyniku przebudowy doszło do zmian w konstrukcji, efektem czego było zarwanie się czterospadowego dachu, zniszczenie stropu dwóch kondygnacji oraz zniszczenie drewnianych schodów. Wówczas obiekt, już jako dwukondygnacyjny, został nakryty nowym czterospadowym dachem. Jednocześnie zasypano południowy odcinek otaczającej zamek fosy. Po drugiej wojnie światowej zamek-spichlerz stanowił własność miejscowego PGR-u i nieużytkowany popadał w coraz większą ruinę. W 1978 roku powstała wyrwa w dachu. Aktualnie obiekt jest w stanie ruiny.

Białowice są położone około 14 km na północ od Żar, po zachodniej stronie drogi nr 27 do Nowogrodu Bobrzańskiego. Po minięciu wsi Dąbrowiec, należy skręcić w lewo i po około 3 km dojedziemy do Białowic. Zamek-spichlerz usytuowany jest na niewielkim wyniesieniu w zachodniej części wsi.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.