Barokowy kościół pw. św. Antoniego, pierwotnie tzw. graniczny kościół protestancko-ewangelicki został wzniesiony w latach 1654-56 dla ewangelików przygranicznych miejscowości śląskich, które były zależne od katolickich Habsburgów. Po rozbudowie  w 1668 roku posiadał aż 2200 miejsc siedzących.

Świątynię  założono na planie krzyża z zakończonym trójbocznie prezbiterium i nakryto pozornym sklepieniem kolebkowym. Od północy do korpusu przyległa czworoboczna wieża wybudowana ok. 1680 roku, przechodząca potem w ośmiobok, zwieńczona cebulastym hełmem z latarnią. W 1753 roku dobudowano kaplice i kruchty. W czasie prac odkryto źródło w miejscu ołtarza, a ludzie – jak podaje kronikarz – leczą się tą wodą. Świątynia ta posiada szereg chórów, które otaczały barokowy ołtarz z wyobrażeniem Chrystusa i aniołów oraz piękną barokową ambonę (do dziś w niezmienionej formie przetrwały organy i jedna z lóż oraz częściowo ołtarz). Zewnętrzną elewację kościoła ozdabiają portale: jeden renesansowy i dwa barokowe z lat 1680 i 1741 oraz dobrze zachowane barokowe epitafium nagrobne. Wieża kryje w sobie dobrze zachowany mechanizm zegarowy oraz pięknie zdobiony dzwon z 1779 roku. Kościół był restaurowany w XIX wieku, a po II wojnie światowej, już jako katolicki, był remontowany w latach 1949 i 1976.

Biedrzychowice są położone około 2,5 km na zachód od Gryfowa Śląskiego, przy drodze nr 30 do Lubania. Kościół znajduje się przy drodze do Leśnej.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2023 roku.