Miasto Bałczik zostało założone już w starożytności przez Greków i nazwane Krunoy, później przemianowane na Dionizopolis. W VIII-IX wieku zostało włączone do Bułgarii pod nazwą Karwuna. W XVI wieku znalazło się w obrębie Imperium osmańskiego i stało się jednym z głównych portów na Morzu Czarnym przyjmując nazwę Bałczik. Przez pewien czas, po 1913 roku włączone w granice Rumunii. Wtedy to w Bałcziku zatrzymała się królowa Maria Koburg, która zachwycona pięknem tego miejsca, zbudowała tu swoją letnią rezydencję. Bałczik powrócił do Bułgarii w 1940 roku.

Główną atrakcją turystyczną jest właśnie pałacyk Królowej Marii zbudowany w latach 1924-37 jako jej letnia rezydencja. Maria była zwolenniczką bahaizmu (idea zjednoczenia wszystkich religii) i dała temu wyraz w architekturze.Pałac, nazwany „Cichym Gniazdem” został zaprojektowany przez włoskich architektów Amerigo i Agostino, zaś projekt ogrodu powierzono Szwajcarowi o nazwisku Jules Janine. Kompleks łączący w sobie kombinację wpływów orientalnych, chrześcijańskich, antycznych i zachodnich, składa się z kilku budynków (pałac, winiarnia, dom dla gości i inne), przez środek przebiega strumień z 9 m wodospadem. Pałac wraz z ogrodem botanicznym usytuowane są na stromym, pociętym tarasami brzegu morskim. Królowa tak bardzo kochała pałac, że w testamencie kazała złożyć swoje serce w tutejszej kaplicy, lecz gdy Bałczik wrócił do Bułgarii, szkatułkę z sercem przewieziono do Rumunii.

Bałczik jest położony w północno-wschodniej Bułgarii, na północ od Warny, w obwodzie Dobricz nad Morzem Czarnym.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.