Przylądek Kaliakra (bułg.- Нос Калиакра – Nos Kaliakra ) to dwukilometrowy cypel wychodzący w Morze Czarne, który tworzą monumentalne, niemal pionowe skały, sięgające 70 m.

Historia starożytnego miasta Kaliakra ma swój początek w IV wieku p.n.e. Zamieszkała była wtedy przez trackie plemiona. Ich ufortyfikowana osada nazywała się Tirizis. Otoczona była murem obronnym, którego fragmenty stoją do wysokości 2 m i mają długość 440 m. Przez przylądek przewinęli się Grecy i Rzymianie, Bułgarzy i Turcy. Wszyscy pozostawili po sobie ślady: podział na miasto zewnętrzne i wewnętrzne, mury twierdzy z kilku okresów, wieże, łaźnie, kościoły i nekropolie starożytne i wczesnochrześcijańskie. W średniowieczu półwysep znajdował się pod dominacją Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Bułgarskiego. Jego nazwa, Kalli Akra, wymieniona po raz pierwszy w dokumentach z XIII wieku, oznacza w grece „miejsce dobrze chroniące przed wiatrami”. Wysoki cypel chroni zatokę przed północno-wschodnimi wiatrami. W XIV wieku, w czasie drugiego Cesarstwa Bułgarskiego, bułgarski szlachcic Dobrotitsa wzniósł tutaj stolicę swojego Despotatu – Księstwa Karwuny. I był to dla Kaliakry okres największej świetności. Powstały nowe fortyfikacje, donżon, studnie i port. Jaskinie wyżłobione w skałach przez uderzające o brzeg morskie fale, połączone zostały z twierdzą tunelami – studniami, którymi spuszczano towary do dolnych jaskiń. W nich kupcy włoscy z Genui prowadzili handel z  przybijającymi statkami. W grotach klifu mnisi zakładali swoje eremy. Już od początku XV wieku na półwyspie pojawili się Turcy osmańscy i ostatecznie Kaliakra została przez nich zdobyta po zakończonej klęską krucjacie w 1444 roku. Miasto popadło w ruinę i takie pozostało. 

Tego okresu dotyczą dwie legendy. Jedna mówi o 40 bułgarskich dziewczętach, które połączywszy się splecionymi warkoczami, rzuciły się z klifu do morza, aby nie dostać się w ręce zdobywców. Przy wejściu na przylądek stoi poświęcony im obelisk zwany „bramą 40 panien”.

Druga legenda opowiada o św. Mikołaju, patronie żeglarzy, który uciekając przed Turkami rozpościerał swoją pelerynę tworząc cypel Kaliakry. W miejscu jego śmierci i pochówku postawiono upamiętniającą go kapliczkę.

Z tego punktu rozciąga się przepiękny widok na skaliste wybrzeże. Obok parkingu znajduje się pomnik admirała F.F. Uszakowa, XVII-wiecznego dowódcy marynarki wojennej. Niewielkie Muzeum Kaliakra urządzone zostało w jaskini, przechowuje wiele znalezisk archeologicznych odkrytych na terenie przylądka. Jest w nim również model starożytnej twierdzy. W kolejnej jaskini urządzona została restauracja.

Przylądek Kaliakra położony jest około 60 km na północ od Warny, w pobliżu Kawarny, wioski Balgarewo i Rusałki. Kaliakra jest stanowiskiem archeologicznym i historycznym, zaliczonym w 1967 roku w poczet zabytków kultury Bułgarii.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2016 roku.