Zespół sakralny składający się z barokowego kościoła św. Andrzeja Apostoła i klasztoru Franciszkanów Reformatów został wybudowany w latach 1734-40 według projektu Pawła Antoniego Fontany. Świątynia została konsekrowana w 1750 roku, a fundatorami budowli byli Andrzej Wolski i jego żona Marianna z Radzymińskich. Po kasacie klasztoru w 1864 roku kościół został ograbiony i zamieniony przez władze carskie na cerkiew prawosławną pod wezwaniem Świętej Barbary. Po I wojnie światowej w budowli kolejno mieściły się : kościół rzymskokatolicki, zbór ewangelicki i kościół klasztorny. W posiadanie zakonników świątynia powróciła ostatecznie po II wojnie światowej. Od 4 października 2009 roku budowla nosi tytuł Sanktuarium świętego Antoniego z Padwy, na mocy dekretu arcybiskupa Józefa Życińskiego. Kościół jest budowlą jednonawową. W ołtarzu głównym znajduje się kopia obrazu Matki Boskiej Leżajskiej z XVIII wieku, a w bocznych św. Andrzeja i św. Antoniego.

Budynki klasztorne, dostawione od zachodu do kościoła,  zostały rozbudowane i w 1866 roku rozpoczęła tutaj działalność Żeńska Chełmska Szkoła Greckounicka. Po likwidacji unii szkoła nabrała charakteru prawosławnego i nadano jej imię cesarzowej Marii Fiodorownej, żony Aleksandra III. W okresie I wojny światowej umieszczono tutaj Seminarium Nauczycielskie Męskie. Po II wojnie światowej na bazie kolejnych placówek kształcących nauczycieli, powołano Zespół Szkół Zawodowych nr 4 im. Kazimierza Andrzeja Jaworskiego oraz Szkołę Podstawową nr 10 im. Księdza Jerzego Popiełuszki. Całość zespołu klasztornego , kościół , budynki klasztorne i dobudowane w XIX wieku budynki Instytutu Maryjskiego, otacza wysoki mur z bramką wiodącą na dziedziniec.

Chełm jest położony 66 km na wschód od Lublina, przy drodze nr 12 do Dorohuska. Kompleks sakralny znajduje się przy ul. Reformackiej 13A.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.