Klasycystyczny pałac w Chobienicach został wzniesiony przed 1765 rokiem dla Józefa Mielżyńskiego.

Na początku XIX wieku z inicjatywy Karola Mielżyńskiego dostawiono w elewacji frontowej czterokolumnowy portyk zwieńczony trójkątnym naczółkiem, z herbem Mielżyńskich – Nowina i napisem: ” Nie sobie, lecz następcom „. Wnętrze otrzymało wówczas późnoklasycystyczny wystrój. Nieco później dobudowano neogotycką, cylindryczną wieżyczkę wystającą ponad dach, zwieńczoną krenelażem, z okrągłymi otworami strzelniczymi. Pod koniec XIX wieku dobudowano ciąg pomieszczeń od strony parku.

Obecnie jest to jednopiętrowa, murowana z cegły i otynkowana rezydencja, zwrócona frontem na północny-zachód. Posiada fasadę dziewięcioosiową, a elewacje boczne były pierwotnie dwu -, a obecnie są czteroosiowe. Wnętrza przekształcone, w trzech przyległych do siebie pomieszczeniach frontowych parteru znajdują się sklepienia kolebkowo-krzyżowe. Całość nakryto czterospadowym dachem, krytym dachówką. Pałac poprzedzony był dziedzińcem honorowym z bocznymi dwupiętrowymi oficynami z II połowy XVIII wieku. Przy pałacu, od strony północno-wschodniej, znajduje się dawna stajnia koni wyjazdowych z końca XVIII wieku, przebudowana później na mieszkania.

Za nią z tyłu widoczne są pozostałości grodziska stożkowatego, u podnóża którego zachowała się dawna lodownia-piwnica. Obok zabudowań rozciąga rozległy park, przedzielony rzeczką Szarką na dwie części, który dziś jest zaniedbany. Park, pierwotnie barokowy o regularnym założeniu z XVIII wieku, w 2 połowie XIX wieku został powiększony i przekształcony na krajobrazowy.

Majątek był siedzibą rodziny Mielżyńskich do 1939 roku. Po 1945 roku w pałacu mieściły się mieszkania pracowników PGR-u, stołówka i przychodnia lekarska. W 1983 roku rozpoczęto remont pałacu, przerwany po pięciu latach, a opuszczona budowla od tamtej pory ulega powolnej dewastacji.

Chobienice są położone 6 km na wschód od Babimostu, przy drodze nr 303 do Wolsztyna. 

Zdjęcia wykonano w maju 2016 roku.