Barokowy pałac Branickich w Choroszczy powstał w latach 1745-71 jako letnia rezydencja. Został zbudowany na sztucznej wyspie otoczonej kanałami, oraz ogromnym parkiem. Projektantem był arch. Klemma oraz inż. De Tirregallee.

Była to piętrowa budowla wzniesiona na planie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem z facjatami. W elewacji frontowej usytuowano trójosiowy ryzalit pozorny, zwieńczony trójkątnym tympanonem. W osi elewacji tylnej wzniesiono trójosiowy ryzalit, zwieńczony dachem mansardowym.

W latach 1753-56 trwała budowa z obu stron wyspy i pałacu ustawionych symetrycznie pawilonów. W latach 1755-56 nastąpiła rozbiórka pierwotnego pałacu, grożącego zawaleniem z powodu zmurszenia fundamentów. Nowy pałac powstał na miejscu poprzedniego o zbliżonym układzie pomieszczeń w latach 1757-59. Potem zbudowano w pobliżu pałacu oficyny kuchenną i gościnną oraz domek odźwiernego i dwie kordegardy.

Niestety czasy świetności rezydencji nie trwały długo, a po bezpotomnej śmierci obydwojga Branickich przechodziła ona zmienne koleje losu. Przełomową datą był rok 1840, kiedy to podupadłą posiadłość wydzierżawił Christian August Moes na potrzeby fabryki włókienniczej. Wyburzono niektóre z zabudowań gospodarczych i postawiono nowe a sam pałac gruntownie przebudowano. Również park zmienił swoje oblicze, zasypano część kanałów, posadzono nowe gatunki drzew, wytyczono nowe alejki, zatarciu uległ pierwotny układ przestrzenny. Po zniszczeniach spowodowanych I wojną światową w 1915 roku pałac przeszedł wraz z innymi zabudowaniami na własność szpitala. Był bardzo zaniedbany i popadał w coraz większą ruinę. W 1933 roku rozpoczęto jego rozbiórkę. Po zakończeniu II wojny światowej władze wojewódzkie podjęły decyzję o odbudowie pałacu, oraz rekonstrukcji parku.W pałacu znajduje się Muzeum Wnętrz Pałacowych.

Choroszcz jest położona 15 km. na zachód od Białegostoku. Pałac znajduje się w południowo zachodniej części wsi.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2004 roku.