Trogir to niewielkie miasto portowe w Chorwacji, położone w Dalmacji, nad Adriatykiem, około 30 km na zachód od Splitu. Miasto zostało założone około 300 lat przed naszą erą przez greckich kolonistów. Jego pierwotna nazwa to Tragurion, co w wolnym tłumaczeniu znaczy „Kozia Wieś”. Od samego początku Trogir rozwijał się jako miasto portowe. Pod koniec 1 w. p.n.e. stało się rzymskim osiedlem Tragurium i przeistoczyło się w osiedle miejskie z siecią ulic, rynkiem budowlami sakralnymi. Całość otoczono murami obronnymi. Prawa miejskie Trogir otrzymał dopiero na początku XII wieku. W roku 304 cesarz Dioklecjan nakazał tutaj stracić biskupa Splitu Dujama za głoszenie wiary chrześcijańskiej. W XII wieku miasto znajdowało się pod panowaniem Węgrów. W roku 1123 Trogir został zniszczony przez Saracenów. Miasto odbudowano 70 lat później. Od 1420 roku znajdowało się pod panowaniem Weneckim, w czasie którego miasto intensywnie się rozwijało, zwłaszcza dzięki przybyłym tu artystom. Po upadku Wenecjan, miasto weszło w skład cesarstwa austro – węgierskiego, a po I wojnie światowej zostało włączone do Jugosławii. Obecnie od 1991 roku znajduje się w granicach Chorwacji.

Trogir uchodzi za wzór średniowiecznego układu urbanistycznego. Było to jednym z powodów, dla którego jego starówka została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Stare miasto jest położone na wyspie oddzielonej o lądu kanałem portowym i połączonej z nim kamiennym mostem. Trogir połączony jest też zwodzonym mostem z pobliską wyspą Ciovo. Trogir liczy sobie około 11 tysięcy mieszkańców, którzy utrzymują się głównie dzięki turystyce i obsłudze portowej.

Jednym z pierwszych zabytków, który oglądają turyści tuż po przyjeździe do miasta jest Brama Północna, nazywana też Lądową. Wybudowano ją w stylu późnorenesansowym w XVII wieku w pobliżu mostu wiodącego ze stałego lądu do północnej części miasta. Na gzymsie nad łukiem umieszczony jest lew św. Marka, a ponad nim figura bł. Jana z Trogiru – patrona miasta. Poza nią jest w mieście jeszcze druga Brama Morska, która od XVI wieku znajduje się na Starówce.

Jednym z ważniejszych zabytków jest zbudowany w XV wieku Pałac Cipiko. Budowla powstała w stylu renesansowym z inicjatywy najzamożniejszego rodu w mieście. Najbardziej charakterystycznym elementem architektonicznym pałacu są tzw. Triforia, czyli trzyczęściowe okna z balustradą kamienną, na której krańcach umieszczono pilastry. Okna zdobią tez figury aniołów oraz herby rodowe. Drugie piętro zbudowane zostało w podobnym stylu, ale skromniej ozdobione i bez balustrady. Poza pałacem rodziny Cipiko w Trogirze jest też drugi XV-wieczny Pałac Stafileo, z bogato zdobionymi gotyckimi oknami weneckimi.

Przy głównym placu starówki stoi Katedra św. Wawrzyńca. Jej budowa została rozpoczęta w XII wieku na terenie pierwotnego kościoła zburzonego przez Saracenów. Interesującym obiektem w świątyni jest również skarbiec. Zgromadzono w nim wyjątkowo cenne przedmioty sakralne i liturgiczne. Jednym z nich jest zbiór średniowiecznych kodeksów. Dwieście lat później do katedry dobudowano dzwonnicę, która zachowała się do dziś w dobrym stanie.

Ciekawym obiektem jest gotycki ratusz z arkadami z 1308 roku, stojący przy placu Jana Pawła II, który z wyglądu przypomina weneckie pałace. Na szczególną uwagę zasługuje ratuszowy dziedziniec z kamienną studnią, liczne herby szlacheckie oraz wyjątkowej urody schody.

Poza katedrą w Trogirze można podziwiać jeszcze inne kościoły, w tym najstarszy w mieście trzynawowy kościół św. Barbary z przełomu IX/X wieku wraz z czteroboczną wieżą zegarową oraz kościół św. Jana Chrzciciela z 1270 roku.

W południowo-zachodniej części starówki usytuowano twierdzę Kamerlengo, czworokątna budowlę z XV wieku, stanowiącą fragment murów miejskich, posiadającą wewnętrzny dziedziniec i wieżę. Dziś w twierdzy znajduje się kino na powietrzu oraz punkt widokowy na panoramę miasta.

Miasto jest też stosunkowo bogate w muzealne zbiory, dzięki Muzeum Miejskiemu. Zgromadzono w nim pamiątki historyczne dotyczące przeszłości miasta, miejskiej arystokracji, a także lapidarium z rzymskimi rzeźbami.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2014 roku.