Klasycystyczny dwór w Chwaliszewie został wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku, być może przez Aleksandra Skoroszewskiego lub rodzinę Jaraczewskich. W latach 1870-1939 właścicielami majątku była rodzina Szulczewskich, a ostatnim dziedzicem był Michał Szulczewski rozstrzelany przez Niemców w 1939 roku. Dzisiejszy, okazały wygląd dwór uzyskał w 1912 roku przebudowany przez Pafnucego Szulczewskiego. W elewacji frontowej dodano wówczas czterokolumnowy portyk joński. 

         Obecnie jest to parterowy, podpiwniczony budynek zbudowany na planie wydłużonego prostokąta i podzielony za pomocą trzech piętrowych ryzalitów na pięć części. W osi dziewięcioosiowej elewacji frontowej usytuowano wejście do dworu, poprzedzone czterokolumnowym portykiem jońskim, zwieńczonym trójkątnym tympanonem z półkolistym oknem. Portyk jest poprzedzony schodami. Boczne ryzality są jednoosiowe. W osi elewacji ogrodowej usytuowano półkolisty, parterowy ryzalit, mieszczący salę balową, zwieńczony tarasem pierwszego piętra. Dwór otacza park krajobrazowy o powierzchni 6 ha. Dobrze zachowały się alejki parkowe. Pośrodku parku znajduje się źródło z kryształową zdrową wodą, z którego czerpali mieszkańcy dworu. W sąsiedztwie znajdują się zabudowania folwarczne.

          W 1945 roku dobra stały się własnością Skarbu Państwa, zaś użytkownikiem miejscowy PGR. Później dwór był własnością Wyższej Szkoły Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu. Aktualnie wyremontowany dwór jest własnością prywatną i dostęp do niego jest utrudniony.

          Chwaliszewo jest położone 8 km na zachód od Kcyni, przy lokalnej drodze do Smoguleckiej Wsi.

          Zdjęcia wykonano w kwietniu 2015 roku.