Gotycki, kamienny zamek Cisów (lub Cisy) w Cieszowie został wzniesiony na przełomie XIII i XIV wieku, przypuszczalnie z inicjatywy Bolka I Świdnickiego. Niedługo potem warownia przeszła w dzierżawę różnych rodów rycerskich. Po roku 1327 książę Bolko II po odzyskaniu warowni kontynuował jej rozbudowę. Po śmierci spadkobierczyni, byłej małżonki Bolka II, księżnej Agnieszki w 1392 roku, księstwo wraz z zamkiem stało się własnością Czech i stanowiło rezydencję różnych rodów: do 1408 roku Zeispercków, a potem Aleksandra von Grunav oraz od 1429 roku rodu Czettritzów. Podczas wojen husyckich założenie zostało zniszczone, następnie odbudowane i powtórnie zniszczone w 1466 roku. W drugiej połowie XV wieku warownia została odbudowana, zmodernizowana i rozbudowana przez dodanie przedzamcza zachodniego. Następnie w XVI wieku dodano przedzamcze wschodnie oraz wzniesiono półkolistą basztę broniącą mostu, oraz przystosowano mury do warunków obrony artyleryjskiej. Na początku XVII wieku zamek należał do Mikołaja von Czeschhaus, a w 1634 roku został zniszczony przez wojska szwedzkie i opuszczony z czasem popadł w ruinę. Pod koniec XVII wieku zamek ponownie stał się własnością Czettritzów. W 1719 roku warownię nabył Christoph Friedrich hrabia Stolberg-Wenigerode. Na przełomie XVIII i XIX wieku władze pruskie nakazały zniszczenie warowni. Około roku 1830 właścicielem ruin był graf von Zieten, który podjął nieśmiałe próby ratowania zabytku. Od połowy XIX stulecia zamek zmieniał właścicieli jak rękawiczki, a w związku z tym że nie był pilnowany okoliczni mieszkańcy urządzili sobie z niego darmowy kamieniołom. Dopiero w 1927 roku architekt Walther Brehmer zabezpieczył i zrealizował częściową rekonstrukcję ruin.
Założenie wzniesione z miejscowego piaskowca, składa się z dwóch przedzamczy i rozdzielającego je zamku właściwego, który niewątpliwie stanowił najstarszą część zespołu, wzniesioną na planie zbliżonym do prostokąta o wymiarach około 22 x 28 metrów. Warownię otaczał mur obronny, wzmocniony w narożach skarpami, z bramą wjazdową umieszczoną w niewielkiej wieży w kurtynie północno-zachodniej. Dwupiętrowy dom mieszkalny został wzniesiony w północnym narożniku dziedzińca, a w narożniku południowo-wschodnim zbudowano okrągłą wieżę o średnicy około 10 m. Zamek właściwy otoczony został wzmocnionymi w narożach murami zewnętrznymi, tworzącymi przed bramą wjazdową niewielki dziedziniec, w którego północnym narożniku umieszczono bramę prowadzącą na otoczone murami przedzamcze zachodnie zakończone od północy wieżą lub basteją. Z drugiego, większego przedzamcza wschodniego prowadziło wejście na zamek właściwy przez bramę przy południowo-wschodnim narożniku muru zewnętrznego, usytuowaną u stóp wieży głównej. Przedzamcze to było otoczone murem z łamanego kamienia. Brama wjazdowa, poprzedzona szyją i mostem nad fosą znajduje się we wschodnim narożniku przedzamcza. Obok bramy znajdowała się półkolista basteja strzegąca mostu i bramy. Ostatnie prace zabezpieczające przeprowadzono w ruinach w latach 1961-69. Obecnie warownia położona między wsiami Struga, Chwaliszów i Cieszów, na niewielkim skalnym wzniesieniu jest zabezpieczona jako trwała ruina. Obiekt znajduje się na szlaku zamków piastowskich o długości prawie 146 km.
Cieszów jest położony ok. 4 km na zachód od Świebodzic, przy lokalnej drodze do Chwaliszowa. Na końcu wsi znajduje się drogowskaz wskazujący drogę do ruin. W tym miejscu trzeba zejść z szosy i polną drogą idziemy około 15-20 minut cały czas w dół do granicy lasu. Tu skręcamy w prawo i idziemy wzdłuż lasu, ciągle w dół około 5-10 minut. Następnie droga zagłębia się w las i dochodzi do polany nad rzeczką (10 minut), którą należy przebyć w bród i po 5 minutach ostrego podejścia stajemy przed bramą do ruin. Do rzeczki można dojechać samochodem, gdy droga jest sucha.
Zdjęcia wykonano w lipcu 2009 roku.