Klasycystyczny pałac w Darżewie został zbudowany przez ród von Stojentin pod koniec XIX wieku w miejscu istniejącego wcześniej dworu. Po wygaśnięciu rodu majątek odziedziczył Leo von Bonin, który mieszkał w Darżewie do 1945 roku.

Budynek pałacu jest dwupiętrowy z przyziemiem gospodarczym, wzniesiony na planie prostokąta. Reprezentacyjna część znajduje się na pietrze, a najwyżej położone półpiętro przeznaczone było na cele mieszkalne. Jednolita fasada obiektu załamana została poprzez znajdujące się w części środkowej obustronnie wysunięte ryzality. W elewacji bocznej ryzalitu frontowego znajduje się wejście do budynku. Ryzalit zwieńczony jest niskim trójkątnym ozdobnym naczółkiem w który wkomponowano zegar. Pozostałe elewacje zatraciły stylowe detale klasycystyczne. Do zachodniej strony do pałacu przylega oficyna użytkowana przez służbę. Jest ona pomniejszoną kopią głównego budynku. Dopełnienie zespołu rezydencjalnego stanowi niewielki park oraz stuletnia gorzelnia. Przez południową część parku prowadzi aleja grabowa.

Po wojnie folwark przekształcono w państwowe gospodarstwo rolne.  Obecnie pałac pełni funkcje mieszkaniowe, a w przyziemiu funkcjonuje wiejska świetlica, natomiast na pietrze urządzono kaplicę.

Darżewo jest położone 13 km na południowy-zachód od Lęborka, 1 km na północ od drogi nr 6 do Słupska.

Zdjęcia wykonano w październiku 2013 roku.