Pałac barokowy w Dziesławiu został wzniesiony w pierwszej ćwierci XVIII wieku, z inicjatywy Hansa Albrechta von Langenau i jego żony Christiny Charlotty z domu Mudrach.

Rezydencję wzniesiono według planów architekta Martina Frantza. Była to dwukondygnacyjna, trzytraktowa budowla zbudowana na planie prostokąta, z bocznymi ryzalitami, nakryta dachem mansardowym z lukarnami. Elewacje były dzielone pilastrami na cokole, a portal wejściowy zaakcentowany został balkonem i półkolistym tympanonem z kartuszem herbowym właścicieli. Wnętrze z reprezentacyjną, dwubiegową klatką schodową zachowało w części pierwotne sklepienia kolebkowe. Całość posadowiono na niewielkim wzniesieniu. Dziedziniec był flankowany bocznymi oficynami, które po wojnie zostały rozebrane. Wokół pałacu rozciągał się park krajobrazowy.

W pierwszej połowie XIX wieku pałac należał do rodu von Schkopp, a od 1856 roku znalazł się w rękach radcy prawnego Metschera. Rezydencja została zniszczona pod koniec II wojny światowej i nie odbudowana zamieniła się w ruinę, bez dachu i stropów, mocno zarośniętą przez krzaki, pokrzywy i chaszcze.

Dziesław jest położony 8 km na północny-zachód od Ścinawy, przy lokalnej drodze do Rudnej. Ruiny znajdują się w centrum wsi.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2009 roku.