Historia zamku w Blois (fr. Château de Blois) sięga VI wieku. Na przełomie X-XI wieku hrabiowie Blois wznieśli rozbudowali warownię, z której do naszych czasów przetrwały tylko fragmenty fortyfikacji, w tym jedna z wież obronnych (Tour du Foix) oraz tzw. Salle des États z XIII wieku. Przez wieki ciągle rozbudowywana rezydencja pozostawała siedzibą wielu królów Francji. Rozegrało się tu m.in. wiele dramatycznych wydarzeń z udziałem królów Ludwika XII, Franciszka I i Henryka III. Tutaj też został zamordowany Ludwik Orleański, podobnie jak książę Gwizjusz podejrzany o spiskowanie przeciwko Henrykowi III. W 1429 roku na zamku przebywała Joanna d’Arc. To właśnie stąd wyruszyła do pobliskiego Reims po błogosławieństwo arcybiskupa przed wyprawą mającą na celu oswobodzenie Orleanu obleganego przez wojska Angielskie. Począwszy od Ludwika XII, który urodził się tutaj w 1462 roku, zamek stał się ulubioną rezydencją 7 królów i 10 królowych Francji. Mieszkała w nim m.in. Anne de Bretagne i Catherine de Medicis. W XVII i XVIII wieku stał się przystanią dla wygnanych książąt i księżniczek: Marie de Medicis, Gaston d’Orleans. W 1714 roku przybyła na zamek Maria Kazimiera, wdowa po królu polskim Janie III Sobieskim, i tu zmarła 2 lata później.

Obecnie zamek ma trzy główne skrzydła, otaczające dziedziniec wewnętrzny od północnego wschodu, północnego zachodu i północnego zachodu. Główne wejście jest od strony Place du Château, dawnego zewnętrznego dziedzińca otoczonego rezydencjami dygnitarzy królewskich, na który wychodzi zewnętrzna gotycka fasada zwana skrzydłem Ludwika XII. Od strony dziedzińca gotycki budynek otrzymał otwartą arkadę prowadzącą do dwóch wież schodowych zapewniających dostęp z poziomu dziedzińca. Z przodu w długiej ceglanej fasadzie umieszczono pomnik króla na koniu.

Renesansowe skrzydło północne, uważane za najwspanialsze, powstało z fundacji Franciszka I. Zewnętrzną fasadę z dwoma poziomami loggii arkadowych, krużgankiem i wykuszami najlepiej widać od strony miasta. Od strony dziedzińca można podziwiać słynną, uchodząca za arcydzieło architektury renesansowej ośmioboczną zewnętrzną klatkę schodową. Z kolei zewnętrzna fasada została ozdobiona lożami, które dawały widok na powstające ogrody Ludwika XII i Anny, księżnej Bretanii.

Skrzydło zachodnie zbudował po 1635 roku w stylu klasycyzującego barok brat Ludwika XIII i następca tronu Gaston z Orleanu. Prace na budową zostały mocno ograniczone po narodzinach w 1638 roku przyszłego króla Ludwika XIV, którego przyjście na świat pozbawiło Gastona sukcesji do tronu. Dom mieszkalny, który nigdy nie został w pełni ukończony, został zbudowany zgodnie z XVII-wiecznymi upodobaniami, w klasycznym stylu, który reprezentuje m.in. pałac w Wersalu.

Obecnie w zamku Blois swoje siedziby mają Muzeum Archeologiczne i Muzeum Sztuk Pięknych. Wnętrza pomieszczeń dostępnych dla zwiedzających (m.in. Salle des États, uważanej za najlepiej zachowaną salę gotycką we Francji, apartamentów Katarzyny Medycejskiej i apartamentów króla Henryka III) są XIX-wieczną rekonstrukcją wnętrz oryginalnych.

Blois jest położone w środkowej Francji, w dolinie rzeki Loary, około 55 km na południowy-zachód od Orleanu w kierunku Tours.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.