Bazylika Sacré-Cœur (pol. Najświętszego Serca Jezusowego) wybudowana została na szczycie wzgórza Montmartre według projektu Paula Abadie. W 1876 roku rozpoczęto budowę świątyni. Ukończono ją w 1914 roku, jednak wybuch I wojny światowej uniemożliwił konsekrację. Odbyła się ona 5 lat później, w roku 1919. Fundatorami świątyni byli dwaj francuscy przemysłowcy, którzy przysięgli sobie, że jeżeli po wojnie francusko-pruskiej w 1870 roku ujrzą Paryż takim samym, jak przed wojną, to wybudują bazylikę ku czci Serca Jezusowego. Gdy rok później po zakończeniu działań zbrojnych okazało się, że Paryż został nietknięty, przemysłowcy postanowili spełnić swoją obietnicę.

Świątynia łączy cechy stylu romańskiego i bizantyjskiego odchodząc dość wyraźnie od architektury klasycznych bazylik rzymskich. Całość opiera się na planie krzyża greckiego i zwieńczona jest czterema kopułami (największa z kopuł na 54 metry wysokości, a umieszczona jest na 83 metrze licząc od podłoża). Bazylia wyróżnia się też zwrotem – wbrew dominującym trendom nie została zaprojektowana ad orientem (czyli z prezbiterium zwróconym ku wschodowi). Jej ołtarz wyznacza kierunek północny należy więc do tzw. kościołów nieorientowanych. Wzniesiona z tyłu wieża o wysokości 83 metrów pełni funkcję dzwonnicy, w której znajduje się najcięższy dzwon w Paryżu i jednocześnie jeden z najcięższych dzwonów na świecie- Savoyarde (Saubadyjczyk). Waży on aż 18,5 tony. Na fasadzie, nad trójłukowym portalem umieszczono trzy rzeźby. W centralnym punkcie nad wejściem znajduje się udzielający błogosławieństwa Chrystus, a nieco niżej po obu stronach Jezusa dwa konne posągi: św. Joanna D’arc i św. król Ludwik IX. Do budowy użyto trawertynu ze względu na jego barwę, twardość i łatwość w czyszczeniu, stąd potoczna nazwa – biała bazylika.

Wnętrze świątyni zaskakuje surowością i niewielką liczbą detali. Znajduje się tu jednak kilka ciekawych zabytków na które warto zwrócić uwagę:

– Olbrzymia barwna mozaika przyciąga wzrok zaraz po przekroczeniu progu świątyni. Jest to jeden z największych tego typu obiektów na świecie (ok 400 metrów kwadratowych). Przedstawia Chrystusa w otoczeniu świętych i zasłużonych dla Kościoła (są tam też sylwetki pomysłodawców Sacre Coeur). Poniżej umieszczono napis: “Najświętszemu Sercu Chrystusa, Francja gorliwa, pokutująca i wdzięczna”. Słowo “wdzięczna” dodano po zakończeniu I wojny światowej.

– Ołtarz wykonany z marmurów sprowadzonych ze Sieny. W jego centralnym punkcie znajduje się rzeźbiona scena ukrzyżowania Chrystusa, a po jej obu stronach sylwetki Apostołów. Tutaj też wystawia się Najświętszy Sakrament do wieczystej adoracji. Trwa ona bez przerwy od 1885 roku.

– Krypty, w których można zobaczyć m. in. resztki fundamentów dawnego opactwa oraz wiele interesujących rzeźb przedstawiających świętych.
 – Organy – Były ostatnim dziełem Aristide Cavaille-Collego jednego z najwybitniejszych organmistrzów wszechczasów.

– Kopuła – wejście na zewnętrzną galerię największej z kopuł możliwe jest po wykupieniu biletu. Bazylika Sacre Coeur jest najwyżej położonym punktem Paryża. Ze wzgórza, na którym się znajduje, można podziwiać panoramę całego miasta oraz okolic w promieniu do 40 kilometrów.

Świątynia znajduje się szczycie wzgórza Montmartre w dzielnicy o tej samej nazwie, około 4,5 km na północny-wschód od Wieży Eiffla.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.