Początki Rouen sięgają czasów starożytnych, kiedy to znajdował się tu niewielki gród galijski. Jakiś czas później został on podbity i zajęty przez Rzymian, którzy utworzyli tu jedną ze swoich kolonii zwaną Rotomagus. Pod rządami Dioklecjana Rouen było głównym miastem prowincji Gallia Lugdunensis II i osiągnęło apogeum swojego rzymskiego rozwoju, z amfiteatrem i termami, po których pozostały fundamenty.

W połowie III wieku n.e. założone zostało tu biskupstwo, a po upadku Cesarstwa miasto było kilkukrotnie najeżdżane i łupione przez Normanów. Po jednym z takich ataków zdecydowali oni się w końcu zając miasto, które w 911 roku podniesione zostało do rangi stolicy ich księstwa, aż Wilhelm Zdobywca przeniósł swoją rezydencję do Caen. W 1150 roku Rouen otrzymało prawa miejskie.

W dniu 24 czerwca 1204 roku król Francji Filip II August zajął Rouen i ostatecznie przyłączył Normandię do Francji. Król kazał zburzyć zamek normański i zastąpił go nowym Chateau Bouvreuil, zbudowanym na miejscu amfiteatru rzymskiego. Korzystne położenie na przecięciu się ważnych szlaków handlowych spowodowało, że Rouen bardzo szybko stało się jednym z najważniejszych ośrodków handlowych regionu. Dużą zasługę w bogaceniu się miasta miał także miejscowy port rzeczny. Potęga ekonomiczna średniowiecznego Rouen zbudowana została dzięki zmonopolizowaniu eksportu wina z Szampanii i Burgundii.

W czasie wojny stuletniej jaka toczona była pomiędzy Anglią i Francją na przełomie XIV i XV wieku miasto przez blisko 40 lat pozostawało w rękach Anglików. To właśnie wtedy w Rouen przeprowadzony został przed trybunałem inkwizycji słynny proces Joanny d’Arc (znanej także jako Dziewica Orleańska) po którym spalono ją na stosie ustawionym na placu Place du Vieux Marche. Obecnie w miejscu egzekucji znajduje się wybudowany w latach siedemdziesiątych XX wieku kościół Joanny d’Arc.

Po wojnie miasto ponownie znalazło się w rękach Francuskich i ponownie przeżywało swój wielki rozkwit stając się w XVII wieku drugim (po Paryżu) co do wielkości miastem Francji. Obecnie Rouen stanowi nadal ważny ośrodek miejski kraju, a miejscowy port rzeczno-morski jest piątym co do wielkości we Francji. W 1964 roku założony został tu uniwersytet który przyciąga wielu studentów z prowincji. Miasto jest stolicą Normandii. Mimo zniszczeń wojennych w Rouen zachowało się wiele zabytkowych budowli.

– Jednym z najcenniejszych zabytków miasta jest monumentalna gotycka Katedra Najświętszej Marii Panny (Cathedrale Notre-Dame de Rouen). Jej budowa rozpoczęta została w XII wieku i trwała przez blisko cztery kolejne stulecia. Wieża świątyni ma blisko 151 metrów wysokości i w latach 1876-1880 stanowiła najwyższą budowlę świata. We wnętrzu świątyni warto zwrócić uwagę na grobowiec Ryszarda Lwie Serce (zawierający serce króla) oraz odkrytą w ubiegłym wieku XI wieczną kryptę. Katedra rozsławiona została na całym świecie gdy Claude Monet namalował cykl blisko 30 obrazów przedstawiających świątynie o różnych porach dnia.

– Pozostałe ważne zabytki miasta to m.in. wybudowany w XVI wieku w stylu płomienistego gotyku Pałac Sprawiedliwości,

– XIII wieczna wieża Joanny d’Arc (to właśnie w niej była ona więziona w trakcie procesu),

– XVIII wieczny budynek ratusza miejskiego,

– gotycki zespół klasztorny St-Ouen,

– niezwykle malownicza ulica Rue du Gros Horloge zakończona okazałą XVI wieczną bramą miejską z zegarem ozdobionym złotym cyferblatem, – Starówka zabudowana domami z muru pruskiego.

Z uwagi na to, że w Rouen znajduje się niezliczona ilość kościołów nazywane bywa ono także często „miastem 100 dzwonnic”.

Rouen to miasto w północnej Francji, położone nad rzeką Sekwaną, około 100 km od jej ujścia do kanału La Manche i około 110 km na północny-zachód od Paryża.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.