Późnogotycka kaplica św. Anny, przylegająca do południowo-zachodnego narożnika korpusu nawowego kościoła św. Trójcy, powstała w latach 1480-84 na planie nieregularnego prostokąta. Jest to jednonawowa budowla o pięciu przęsłach. Elewację zachodnią zdobi szczyt schodkowy z prostokątnymi i ostrołukowymi blendami, wimpergami i wielobocznymi sterczynami. Kaplicę nakrywa dwuspadowy dach z zachowaną drewnianą więźbą dachową. Od strony dziedzińca w dachu znajduje się facjatka transportowa z umieszczonym w jej zwieńczeniu dzwonem oraz dymnikami. Wraz z elewacją zachodnią kościoła dekoracja kaplicy tworzy malowniczą całość. Wnętrze nakryte gęsto żebrowanym sklepieniem sieciowym zdobi barokowy wystrój z XVII-XVIII wieku. Z dawnego wystroju wnętrza zachowały się: ołtarz z około 1650 roku, wykonany w gdańskim warsztacie (obrazy, w tym kopia Matki Boskiej Ostrobramskiej, są późniejsze). Ambona z 1721 roku wykonana przez stolarza Paula Karde, rzeźbiarza Christophera Steina i malarza Friedricha Falkenberga. Na ambonie zachowane pierwotne napisy w języku polskim, wyjątkowe na terenie Gdańska. Na zachodniej ścianie znajduje się empora (balkon) zdobiona w 1645 roku obrazami o tematyce biblijnej, w 1710 roku umieszczono na niej prospekt organowy wykonany przez Andreasa Hildebrandta z obrazem “Dawid grający na harfie”. Zachowały się również liczne obrazy, z których najcenniejszy jest “Powrót syna marnotrawnego”, wykonany w warsztacie gdańskim w połowie XVII wieku (pierwotnie w ołtarzu). Wejścia do kaplicy prowadzą z dziedzińca klasztornego od północy i zamurowane (od czasu wybudowania w latach 1534–1539 zachodniego ciągu fortyfikacji nowożytnych) od zachodu. Dodatkowo dwa wejścia usytuowano od strony kościoła św. Trójcy: z nawy południowej i zakrystii. Do 1876 roku kaplica służyła gminie polskiej.

Kaplica św.Anny znajduje się przy ul. Św. Trójcy.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2009 roku.