Wczesnobarokowa kamienica – tzw. Dom Endenów w Gdańsku, położona przy ul. Piwnej 1, bywa niesłusznie nazywana Domem Schlutera (niem. Schluterhaus). Przed rokiem 1638 istniała w tym miejscu łaźnia miejska.

Kamienica została zbudowana w latach 1638-40 dla Hansa van Endena, prawdopodobnie przez Andreasa Schlütera starszego (stąd druga nazwa). Pierwotnie był to budynek trzykondygnacyjny, trójosiowy z wysoką sienią, z elementami wystroju barokowego. Obecnie fasada kamienicy  jest czterokondygnacyjna, dzielona fryzami, z licznymi maskami anielskimi i diabelskimi oraz medalionami z głowami starożytnych wojowników i władców: m.in. głowy Aleksandra Wielkiego, Herkulesa, królów polskich Zygmunta III i Władysława IV, rycerzy, mędrców i przedstawicieli różnych ras ludzkich. Wyjątkowo rozbudowany szczyt zdobiony jest motywami małżowinowymi oraz roślinno-zwierzęcymi. Wieńczy go figura lwa stojącego na tylnych łapach, a przednimi wspierającego się na kamiennej kuli, co prawdopodobnie nawiązuje do herbu Endenów. Bogaty portal, pochodzący z około 1640 roku, o formach wczesnego baroku, ozdabiają atlanty i maszkarony oraz rzeźby postaci symbolicznych, zapewne personifikacji cnót. Około 1750 roku kamienica otrzymała przedproże z rokokowymi słupkami i balustradą, które jest dziełem Johanna Heinricha Meissnera, o płytach zdobionych motywem antycznych ruin.

Kamienica należy do najcenniejszych zabytków Głównego Miasta, jest bowiem jedną z nielicznych oryginalnych kamienic, które przetrwały II wojnę światową. Ponadto fasada Domu Endenów stanowi ważne ogniwo w ewolucji gdańskich kamienic od form manierystycznych do barokowych. Obecnie w kamienicy mieści się Dom Rzemiosła. 

Zdjęcia wykonano w lipcu 2011 roku.