Ulica Chlebnicka o długości 200 metrów była wymieniana już w 1337 roku jako platea pistorum, i w 1382 roku jako platea panum. Biegnie ona z zachodu na wschód i jest przedłużeniem ulicy Piwnej. Zaczyna się od ulicy Kramarskiej, a kończy się Bramą Chlebnicką wychodzącą na Motławę. Nazwa pochodzi od znajdujących się tu ław (straganów), na których handlowano pieczywem. Często sprzedawano tu pieczywo również bezpośrednio z domów piekarzy, a w soboty ogłaszano wolny targ na chleb, który odbywał się przy ul. Św. Ducha niedaleko Kościoła Mariackiego. Tak jak w innych dziedzinach, tak w piekarnictwie wykształciły się specjalizacje: od wyrabiających razowiec po producentów sucharów i białego pieczywa. Na przestrzeni kilku wieków, cech piekarzy zdobył sobie w mieście pozycję tzw. cechu głównego (jednego z czterech), których reprezentanci wchodzili z urzędu w skład władz (Trzeciego Ordynku). Przy ulicy Chlebnickiej znajduje się na niej kilka godnych uwagi kamienic, wśród których wyróżniają się:

– nr 16 – Dom Angielski, renesansowy, z lat 1568-70;

– nr 14 – późnogotycki Dom Schlieffów z 1520 roku, z kamienną dekoracją fasady (oba należą do kompleksu kamienic użytkowanych przez Dom Studencki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku);

– nr 2 – renesansowa tzw. Szkoła Mariacka z 1581 roku (obecnie siedziba Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki);

– oraz nr 28 – wczesnobarokowy dom Holwela z 1652 roku.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2011 roku.