Ulica Długi Targ zaczyna się przy Ratuszu Głównomiejskim a kończy przy Bramie Zielonej (niegdyś Brama Kogi). W 1331 roku za Bramą Kogi znajdował się solidny most, do którego mogły przybijać duże statki, m.in. kogi, i to właśnie od nich wzięła się ówczesna nazwa pobliskiej bramy. Później wybudowano na jej miejscu znacznie okazalszą bramę, a od zielonkawego koloru detali wzięła się nazwa jej, i mostu.

Charakterystyczny układ przestrzenny Długiego Targu, odbiegający od typowego w średniowieczu rozplanowania głównego placu miejskiego jest znany w miastach południowego wybrzeża Bałtyku, lokowanych na prawie lubeckim. Usytuowany jest na osi zachód-wschód, w kierunku pobrzeża Motławy, podobne jak większość ulic Gdańska. Dłuższe pierzeje były zabudowane dwutraktowymi, a następnie trzytraktowymi kamienicami mieszczańskimi z dużymi sieniami. Średniowieczna zabudowa mieszkalna z ozdobnymi elewacjami tworzącymi północną i południową pierzeję placu została całkowicie zastąpiona w XVI-XVIII wieku nowożytną.Przed wszystkimi kamienicami znajdowały się ozdobne przedproża. Obecnie zachowane są w całości pierzeji południowej i w części pierzeji północnej.

W XIV i XV wieku w każdą sobotę przy Długim Targu handlowano mięsem, a na odcinku między Fontanną Neptuna a Ratuszem sprzedawano żywe prosięta, dlatego też tą część Drogi  Królewskiej nazywano Targiem Prosiąt. Na Długim Targu wykonywano także egzekucje czarownic, heretyków i złoczyńców, będącymi jednak wyłącznie szlachcicami lub prawowitymi obywatelami. Pozostałych tracono na Górze Szubienicznej bądź w Katowni. Do końca II wojny światowej ulica nosiła nazwę Langer Markt.

W wyniku działań wojennych zdecydowana większość zabudowy Długiego Targu została zniszczona. W trakcie odbudowy, podobnie jak na ulicy Długiej usunięte zostały szyny, a kostkę zastąpiono szlifowanym granitem.  Manierystyczne i barokowe kamienice patrycjuszowskie zostały odbudowane po zniszczeniach wojennych. Większość z nich zachowała część pierwotnej architektury i dekoracji rzeźbiarskiej. Najznamienitsze budowle Długiego Targu to:

– Ratusz Głównego Miasta w Gdańsku;

– Dwór Artusa;

– sąsiadujący z Dworem Artusa Dom Ławników mieszczący wewnątrz oryginalną sień z XVI wiek;

– Fontanna Neptuna w Gdańsku;

– Brama Zielona;

– Złota Kamienica wzniesiona w 1609 przez Abrahama van der Blocke i Jana Voigta dla Jana Speymanna w stylu manieryzmu zachowała fasadę z dekoracją  rzeźbiarską, którą tworzą przedstawienia alegoryczne i symboliczne oraz wizerunki królów;

– kamienica nr 20 z 1680 z barokową fasadą przypisywaną Andreasowi Schlüterowi;

W kamienicach przy Długim Targu nr 1-4 zatrzymywali się polscy królowie. Rezydowali w nich: Zygmunt III Waza, Władysław IV Waza, Jan Kazimierz, Jan III Sobieski, August II i Stanisław Leszczyński.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2011 roku.