Ulica Szeroka (niem. Breitgasse) w Gdańsku, znajduje się na Głównym Mieście. Ulica o długości 560 metrów bierze swój początek na Targu Drzewnym. Przecina Starówkę z zachodu na wschód, na jej całej szerokości kończąc się nad brzegiem Motławy, nad którą prowadzi poprzez bramę Żurawia. Niegdyś były to dwie ulice. Do XIX wieku przy zachodnim krańcu obecnej, ulica nosiła nazwę Am Breiten Tor (Przy Szerokiej Bramie). Nazwa wzięła się od nieistniejącej już Bramy Szerokiej zamykającej ulicę od zachodu. Szeroka była nazywana również Ampla Platea oraz Brede Gasse. Od wschodu pod bramą Żurawia kończy się na tzw. Targu Winnym, dawnym miejscu handlu winem. Do końca II wojny przez ulicę przebiegały szyny tramwajowe, kończąc się przy Żurawiu (tramwaje dwukierunkowe). Zabudowa ulicy została silnie zniszczona podczas wojny, a po 1945 zrekonstruowana.

Najciekawszym zabytkiem ulicy jest Brama Żurawia zamykająca ją od wschodu. Z kolei o zachodu znajduje się Baszta nieistniejącej Bramy Szerokiej. W połowie ulicy, po jej północnej stronie, przy skrzyżowaniu z ulicą Grobla znajduje się skwer z fontanną i pomnikiem księcia pomorskiego Świętopełka II Wielkiego. Pod numerem 52 stoi dom stanowiący niegdyś siedzibę jednego z najsłynniejszych gdańskich przedsiębiorstw. Założył je przybysz z Flandrii, Ambrosius Vermoellen, menonita, który parał się gorzelnictwem. W 1598 roku uzyskał koncesję na prowadzenie gorzelni w Gdańsku. Jego trunki cieszyły się dużą popularnością, firma przetrwała więc próbę czasu i istniała w mieście aż do 1945 roku. Powtarzający się w rodzinie brak męskich potomków sprawiał, że co pokolenie niemalże zmieniało się nazwisko jej właściciela, który był zazwyczaj mężem córki poprzedniego. Tak w posiadanie gorzelni wszedł inny menonita, Izaak Wedling, który w 1704 r. umieścił ją w domu przy Szerokiej, gdzie od kilku lat prowadzone już było podobne przedsiębiorstwo. Od umieszczonego na budynku emblematu przedstawiającego złotego łososia dom (a zaraz potem firmę) zaczęto nazywać „Der Lachs” (Pod Łososiem). Najsłynniejszym produktem menonickiej gorzelni przy Szerokiej był likier „Goldwasser”, z charakterystycznymi złotymi płatkami. Mimo, że nie był on „narodowym” gdańskim trunkiem, jak się powszechnie uważa, zyskał sobie światową wręcz sławę, a produkowany jest do dziś w Holandii przez prawnych następców gdańskiej firmy z ulicy Szerokiej.

U zachodniego krańca ul. Szerokiej, nieco na uboczu, tuż za Basztą na Podmurzu, istniała do 1939 roku synagoga jednej z gdańskich gmin żydowskich. Dawny spichlerz wydzierżawiony w 1801 roku, a zakupiony w 1820 roku przez Żydów przystosowany został do potrzeb modlitewnych. Po pożarze, który zniszczył dawny spichlerz w połowie XIX wieku powstała na jego miejscu prosta budowla będąca siedzibą gminy reformowanej. Związane z tą synagogą bractwa miały swoje siedziby w budynkach przy Szerokiej 130/132.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2011 roku.