Pierwsza wzmianka o oliwskiej posesji położonej przy ul.Polanki 122 pochodzi z 1625 roku, kiedy jej właścicielem stał się Helmich von Twenhusen. W 1638 roku właścicielem był między innymi Georg von Wachsschläger, a później Szymon von Boemen oraz Dawid Knade. Od 1784 roku posiadłość trafiła w ręce Henryka Florisa Schopenhauera, ojca słynnego filozofa Artura Schopenhauera, który w dworku spędził pięć lat dzieciństwa (1788-93). Po zajęciu Gdańska przez Prusy (w ramach II rozbioru Polski w 1793) Schopenhauerowie opuścili dwór na Polankach. Kolejnymi właścicielami byli między innymi: Piotr Finke (początek XIX wieku), radca Lauchlan Mac Lean (1819), Franciszek Marschall (1843) i Dawid Zimmermann (1850). W 1855 urządzono w dworze zakład leczniczy, a w 1869 roku przytułek dla sierot.

Do dziś zachował się pochodzący z XIX wieku, piętrowy budynek dworu wzniesiony na rzucie prostokąta, nakryty czterospadowym dachem z wystawkami. Starszy i cenniejszy budynek z XVIII wieku budynek północny wyburzony został do parteru i przebudowany już po II wojnie światowej.

Obecnie pozostałe budynki zespołu dworskiego pełnią funkcje schroniska dla nieletnich. Do dnia dzisiejszego zachowały się również stawy parkowe, stanowiące obecnie ostoję chronionych ptaków. Dworu praktycznie w ogóle nie widać, od strony ulicy chroni go wysoki płot obciągnięty drutem kolczastym. Obiekt podziwiać można jedynie z pobliskiego toru rowerowego, jednak nie wszystkie budynki są dobrze widoczne. 

Założenie znajduje się na wschodnim skraju Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, u podnóża Góry Dantyszka, przy ul.Polanki 122.

Zdjęcia wykonano w marcu 2011 roku.