Klasycystyczny pałac w Głuchowie został wzniesiony w końcu XVII wieku, jako parterowa rezydencja, prawdopodobnie z fundacji Trąbczyńskich. W połowie XVIII wieku rezydencja została rozbudowana, a w 1879 roku (wg daty na tablicy herbowej 1882) całkowicie przebudowana dla Stefana Żółtowskiego. Wtedy to podwyższono budynek o jedną kondygnację z użytkowym poddaszem i z bocznymi parterowymi przybudówkami.

Obecnie jest to piętrowy budynek, wzniesiony na planie prostokąta, nakryty dachem jednopołaciowym. W elewacji frontowej usytuowano czterokolumnowy portyk w wielkim porządku z wbudowanym na wysokości piętra balkonem, zwieńczony murem attykowym z kartuszem herbowym Żółtowskich – Ogończyk. W fasadzie ogrodowej znajduje się ryzalit ograniczony pilastrami. We wnętrzu pałacu częściowo zachował się dawny wystrój, bogate polichromowane dekoracje sztukatorskie na stropach oraz stolarka drzwiowa i okienna. Na osi pałacu mieściła się sień, a w drugim trakcie salon. Pierwsze piętro było urządzone przy udziale artysty Piotra Potworowskiego. Przy pałacu zachowały się dwie oficyny, stajnia dla koni oraz zespół zabudowań folwarcznych z lat 1860-90. Przed pałacem znajduje się okrągły podjazd. Całość jest otoczona parkiem krajobrazowym o powierzchni 5,7 hektara, założonym w końcu XVIII wieku i przekształconym w XIX wieku. W parku znajduje się staw, oraz aleja grabowa i lipowa.

Majątek w rękach rodziny Żółtowskich pozostawał do czasów II wojny światowej. Po wojnie pałac należał do Kombinatu Rolniczego w Czempiniu, i był wykorzystywany jako przedszkole, co doprowadziło do jego dewastacji. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych i czeka na kapitalny remont.

Głuchowo położone jest 11 km na południe od Stęszewa, przy drodze nr 5 do Kościana. Pałac znajduje się tuż przy rondzie po zachodniej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w maju 2011 roku.