Budowę gotyckiego zamku w Gosławicach rozpoczął biskup poznański Andrzej Łaskarz około roku 1418. Wieś z zamkiem należała potem do wielu rodzin wielkopolskich. W 1772 roku według ówczesnego inwentarza budowla była już mocno zrujnowana. Gdy w 1800 roku Gosławice wraz z zamkiem przeszły na własność Kwileckich, opuszczona budowla weszła w skład zabudowy folwarku. Na początku XIX wieku ruiny zostały częściowo rozebrane. Po II wojnie światowej zamek odbudowano z przeznaczeniem na muzeum.

         Zamek składał się z dwóch, dwupiętrowych budynków usytuowanych równolegle do siebie, połączonych trzecim, od strony południowej. W środku mieścił się mały dziedziniec. Całość tworzyła prostokąt o wymiarach 22 x 25 m. W XV wieku powstał czworobok murów zewnętrznych o wymiarach 38 x 42,4 m a w jego narożach wzniesiono nadwieszone, cylindryczne wieżyczki. Brama wjazdowa, poprzedzona mostem zwodzonym nad fosą, znajdowała się od strony północnej. Obecnie po odbudowie na przełomie lat 70 i 80-tych XX wieku w zamku ma siedzibę Muzeum Okręgowe.

         Gosławice to obecnie dzielnica Konina położona 10 km na północ od centrum przy drodze nr 25 do Bydgoszczy. Zamek leży na południowo-wschodnim brzegu jeziora Gosławickiego. Z szosy należy skręcić w lewo i przejechać pod wiaduktem kolejowym, 500 m dalej po prawej stronie stoi zamek.

         Zdjęcia wykonano w październiku 2006 roku.