Późnoklasycystyczny dwór w Grąsinie został zbudowany w 1852 roku. Na przełomie XIX i XX wieku założenie zostało rozbudowane. Jest to parterowa budowla wzniesiona na planie prostokąta, nakryta dachem naczółkowym. Z lewej strony elewacji frontowej usytuowano asymetrycznie piętrowy ryzalit z wystawką z czterofilarowym gankiem, dźwigającym balkon. Przy dworze znajduje się murowany zespół folwarczny z połowy XIX wieku – na budynkach gospodarczych widnieją daty: 1922, 1930. Całość jest otoczona parkiem krajobrazowym.

Majątkiem od 1858 roku zarządzał Johan Schulz. w 1873 roku dobra przejął August Neitzke, w 1910 roku jego syn Leo, a potem córka Margarethe von Duisburg. Od 1939 roku do końca wojny właścicielką majątku była Elizabeth von Duisburg.

W Grąsinie znajduje się również murowany, neobarokowy pałac ( ok.200 metrów od dworu) z początku XX wieku z zespołem folwarcznym, otoczone parkiem przypałacowym z początku XX wieku o powierzchni l ha, założonym w stylu naturalistycznym. Pałac jest budowlą piętrową założoną na planie prostokąta, nakrytą czterospadowym dachem. W osi elewacji frontowej budowla posiada wydatny trójosiowy ryzalit z balkonem, zwieńczony falistym szczytem.

Do XIX wieku majątek należał do rodu von Puttkamerów. W XIX wieku wieś została podzielona i miała wielu właścicieli. W 1928 roku dobra kupiła Sophie Deinert. Ostatnią właścicielką majątku była Gertruda Schelten z domu Deinert. Po II wojnie światowej majątkami zarządzał miejscowy PGR. Obecnie obie rezydencje pełnią funkcje mieszkaniowe.

Grąsino jest położone 7,5 km na wschód od Słupska, przy lokalnej drodze do Karżniczki.

Zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.