Starożytne miasto koło Tripiti jest położone na zboczu i było stolicą wyspy od około 1000 roku p.n.e. do okresu bizantyjskiego.

Otoczone potężnym murem schodzącym do morza, miało liczne okazałe budynki, świadczące o zamożności miejscowej ludności. Miasto biło własną monetę i używało własnego alfabetu. Po starożytnym mieście zachowały się do dziś tylko ruiny. Najlepiej zachowały się mury obronne i rzymski teatr mieszczący około 7 tysięcy widzów. Latem od czasu do czasu odbywają się w nim spektakle.

Jest to też miejsce gdzie znaleziono najsłynniejszą rzeźbę starożytności, a może i w całej historii sztuki – Wenus z Milo. Rzeźba została znaleziona przez greckiego wieśniaka Jorgosa w 1820 roku w okolicach teatru na terenie akropolu starożytnego miasta. Posąg w imieniu francuskiego ambasadora w Turcji, Markiza de Riviere, kupił francuski żeglarz Jules Dumont d’Urville. Figura jeszcze wtedy miała ręce. Według legendy straciła je, gdy statek d’Urville’a roztrzaskał się o skały w pobliżu wyspy. Markiz de Riviere sprezentował Wenus Ludwikowi XVIII. Od 1821 roku posąg znajduje się w Luwrze. Figura wykonana jest z marmuru paryjskiego (z wyspy Paros) i ma 2,02 metra wysokości. Półnaga bogini ma szatę opuszczoną poniżej bioder. Lewa noga jest na czymś wsparta, przypuszcza się, że na żółwiu. Kiedyś w lewej ręce trzymała prawdopodobnie jabłko, a kończyna była wsparta na kolumnie podtrzymującej jej ciężar. Jest to rzeźba anonimowego twórcy ze szkoły rodyjskiej z około 130–100 roku p.n.e. Niektórzy badacze przypuszczają, że twórcą mógł być Agesandros z Rodos.

Tripiti jest położone około 1 km na południe od Plaki. Dostać się tu można tylko własnym transportem lub spacerkiem.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2016 roku.