Rotunda pochodząca z przełomu III i IV wieku jest najstarszym istniejącym budynkiem Salonik. Niegdyś tworzyła całość z Łukiem Galeriusza (wraz z Łukiem, hipodromem i pałacem cesarskim tworzyła jeden imponujący kompleks), połączona z nim drogą z kolumnadą. Miał w niej być pochowany cesarz Galeriusz, który jednakże zginął w Persji. Pod koniec IV wieku mauzoleum zostało zamienione na kościół Św. Jerzego, dodając absydę i baptysterium. W 1590 roku Turcy przemienili go w meczet, dodając minaret i fontannę (widoczne po prawej stronie wejścia). Po wyzwoleniu w 1912 roku rotunda ponownie stała się kościołem św. Jerzego.

Jest to okrągła budowla o średnicy 24,5 metra, zbudowana z cegły o grubości ścian 6,3 metra i potężną, niewidoczną z zewnątrz, osłoniętą murem i nakrytą drewnianym dachem kopułą, sklepioną 30 metrów nad posadzką. Po długotrwałych pracach remontowych (trwających do dziś) po trzęsieniu ziemi w 1978 roku wnętrza świątyni udostępniono zwiedzającym. Budynek warty jest odwiedzenia ze względu na wspaniałe mozaiki pochodzące z IV wieku przedstawiające zarówno postaci aniołów, świętych i męczenników, a także ptaki: kuropatwy, pawie i kaczki.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2015 roku.