W Werginie znajdują się ruiny starożytnego miasta Ajgaj – najstarszej stolicy starożytnej Macedonii. Po przeniesieniu stolicy do Pelli, Ajgaj służyło jako nekropola, grzebano tu królów Macedonii (spoczęło tu m.in. ciało Filipa II, który został zamordowany właśnie w Ajgaj). Zgodnie z tradycją pochowanie władcy poza tym miejscem miało przynieść upadek dynastii – co rzeczywiście stało się po śmierci Aleksandra Wielkiego, który umarł w Azji Mniejszej i nigdy nie sprowadzono jego ciała.

Do naszych czasów zachował się tu m.in. kompleks grobowców komorowych, nazwanych Grobowcami Królewskimi, Pałac Królewski oraz tzw. Grobowiec Macedoński, w istocie złożony z pięciu mniejszych grobowców. Najważniejszym odkryciem są Grobowce Królewskie odkryte w latach 70-tych XX wieku, wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kompleks muzealny obejmuje cztery grobowce, umiejscowione pod tzw. Wielkim Kurhanem o wysokości 13 m i średnicy 110 m. Do muzeum wchodzi się jak do starożytnego kopcowego grobowca – pod ziemię. Przemyślnie nakierowane światła, z wszechogarniającego mroku, wydobywają istne cuda.

Grobowiec I, zwany też Grobowcem Persefony – całkowicie obrabowany w starożytności. Zachowały się w nim jednak liczne i o wysokich walorach artystycznych malowidła ścienne, zapewne cykl scen związanych z porwaniem Persefony przez Hadesa. Jest to jedyny, w całości zachowany cykl malowideł ze starożytnej Grecji.

Grobowiec II, miejsce pochówku Filipa II, największy z grobowców (rozmiary przybliżone: 9,5 m x 5 m x 4,5 m). Był starannie zamaskowany, toteż go nie obrabowano. Stojąc na prowadzących do grobowca schodach, widzimy oryginalną fasadę grobu z marmurowymi odrzwiami, ozdobionymi dwoma półkolumnami. Ponad nimi zachował się malowany joński fryz przedstawiający polowanie na dzikie zwierzęta  z udziałem Filipa.

Grobowiec III, ostrożnie łączony z postacią Aleksandra IV, syna Aleksandra Wielkiego, zamordowanego w dzieciństwie, nazywany z tego powodu również Grobowcem Księcia. Wśród znalezionych tu artefaktów na szczególną uwagę zasługuje płaskorzeźba z kości słoniowej z wizerunkiem Dionizosa z Panem i Ariadną.

Grobowiec IV – obrabowany w starożytności.

Pochodzące z IV wieku p.n.e. przedmioty zgromadzone w grobowcach, wystawione są do zwiedzania. Najważniejszym z nich jest kunsztownie zdobiony relikwiarz (larnaks) ze szczątkami Filipa II, a nad nim misterny, złoty wieniec z liści i szyszek dębowych, uznawany za jedno z najrzadszych znalezisk archeologicznych. Obok znajduje się broń zmarłego: m.in. tarcza ze złota i kości słoniowej oraz puklerz z żelaza dekorowany złotem. Do cenniejszych znalezisk należą także portrety z kości słoniowej – pozostałości z drewnianego łoża, wyobrażające Filipa II oraz syna Aleksandra w młodym wieku. To dzięki nim oraz śladom na czaszce, które zgadzały się historycznymi opisami odniesionej przez Filipa rany na twarzy, ostatecznie zidentyfikowano grobowiec, jako należący do niego. W zbiorach znajduje się też przepiękna, złoto-purpurowa tkania, w którą owinięte było spalone ciało jednej z żon Filipa, jeszcze jeden złoty relikwiarz, w który złożono spopielone zwłoki oraz diadem, a także złoty wieniec z liści i kwiatów mirtu. Wśród kolejnych znalezisk są m.in. wazy ze srebra i brązu, pozłacane nagolenniki, kołczan na strzały i łuk oraz dużo tzw. skorup (naczynia, biżuteria, zabawki). W muzeum eksponowane są także liczne stele nagrobne z IV wieku p.n.e. z imionami obywateli macedońskich. Na większości z nich namalowana jest charakterystyczna czerwona wstęga.

Wergina jest położona w północno-wschodniej Grecji, na północ od Olimpu, w pobliżu miasta Weria.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2015 roku.