Klasycystyczny dwór w Grodzisku Wielkopolskim został zbudowany w połowie XIX wieku, dla rodziny Łubieńskich, na miejscu dawnej rezydencji Opalińskich.

Frontem zwrócona na południe rezydencja została wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta. Wysoko podpiwniczona, parterowa z niskim piętrem w poddaszu budowla jest murowana z cegły. Otynkowane elewacje pokryte są boniowaniem. Elewacja frontowa jest czternastoosiowa, z dwuosiowymi ryzalitami bocznymi, wysuniętymi przed fasadę. Pośrodku fasady mieści się główne wejście poprzedzone schodami i gankiem z balustradą. Całość nakryto niskimi dachami czterospadowymi, krytymi papą. Dwór otoczony jest parkiem krajobrazowym ze stawem przed frontem.

W czasie Powstania Wielkopolskiego w dworze mieścił się sztab frontu zachodniego. Obecnie od 1991 roku ma tutaj swoją siedzibę Muzeum Ziemi Grodziskiej. W latach 2009-10 obiekt przeszedł remont, m.in. wymieniono okna i dach, a także odnowiono elewację.

Grodzisk Wielkopolski jest położony 44 km na południowy-zachód od Poznania, przy drodze nr 32 do Wolsztyna. Dwór znajduje się przy ul. 27 Stycznia.

Zdjęcia wykonano w maju 2016 roku.