Neogotycki pałac w Grojcu powstał  w wyniku przebudowany starszego, murowanego dworu pod koniec XVIII wieku z inicjatywy Ignacego Bobrowskiego. Na krótko właścicielem Grojca był ożeniony z wdową po Adolfie – Kornel Chwalibóg, po czym w 1905 roku jego spadkobiercy sprzedali pałac i znajdujące się tam dobra księciu Aleksandrowi Radziwiłłowi. Radziwiłłowie  przebudowali pałac około 1911 roku i gospodarowali w nim aż do wybuchu II wojny światowej.

          Powstała wtedy piętrowa budowla z użytkowym poddaszem, skrytym pod mansardowym dachem. Budowlę wzniesiono na planie prostokąta. Elewacje są boniowane, a otwory okienne parteru i piętra zwieńczone są półokrągłymi łukami. Wejście główne poprzedzono gankiem z tarasem wspartym na czterech kwadratowych słupach. Całość otoczona jest ogrodzonym,  zadbanym parkiem krajobrazowym. Po wojnie majątek rozparcelowano, a pałac przypadł w udziale PGR-owi w Jawiszowicach. W latach 60-tych pałac stał się siedzibą Państwowego Domu Pomocy Społecznej. Pałac, obecnie odrestaurowany od 1994 roku administrowany jest przez Powiatowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczy. Dostęp do obiektu jest mocno utrudniony.

          Grojec jest położony 7 km na południe od Oświęcimia, po wschodniej stronie drogi nr 948 do Kęt.

          Zdjęcia wykonano we wrześniu 2014 roku.