Gotycki zamek w Grudziądzu, wzniesiony przez krzyżaków na wysokiej wiślanej skarpie powstał w drugiej połowie XIII wieku. Budowla została ukończona w 1299 roku.

         Założenie powstało na planie nieregularnego prostokąta z wolnostojącą, cylindryczną wieżą  wzniesioną w północno-zachodnim narożniku dziedzińca nazwaną później Klimkiem. Dziedziniec ze studnią otaczały cztery skrzydła, a wjazd znajdował się od południa. Od południa przylegało do zamku przedzamcze. W 1338 roku zawaliło się zachodnie skrzydło stojące na krawędzi skarpy, które wkrótce odbudowano.

         Od 1466 roku zamek był siedzibą starostów polskich. W czasie wojny ze Szwecją zajęty przez Szwedów, został zdobyty przez Polaków w 1659 roku. Uległ wtedy częściowemu zniszczeniu i mimo prób odbudowy zaczął popadać w ruinę. Po rozbiorach Prusacy rozebrali część budynków. Rozbiórkę kontynuowano po roku 1801, a materiał wykorzystano do budowy twierdzy założonej na północ od zamku. Ocalała tylko wieża Klimek, która została uszkodzona przez artylerię francuską w 1807 roku. W marcu 1945 roku żołnierze niemieccy wysadzili wieżę co spowodowało zniszczenie istniejących reliktów zabudowy w jej otoczeniu. W 1956 roku teren zamkowy został uporządkowany a nad ruinami wieży usypano kopiec. W roku 2006 zapadła decyzja o odbudowie wieży i pierwsze prace w tym kierunku już wykonano. Odkopano również fundamenty czteroskrzydłowego założenia.

         Grudziądz jest położony na prawym brzegu Wisły w odległości 100 km na południe od Gdańska. Ruiny znajdują się na najwyższym wzniesieniu nad rzeką w centrum miasta.

         Zdjęcia wykonano w maju 2006 roku.

         Nowe zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.