Batumi to trzecie co do wielkości miasto Gruzji (po Tbilisi i Kutaisi). Miasto powstało na miejscu wcześniejszego fortu rzymskiego Batys, jako gruzińska twierdza o nazwie Tamaryscihe. Od około XI wieku miasto nosi obecną nazwę. W XVII wieku zostało zdobyte przez Turków, a następnie zislamizowane. Po wojnie rosyjsko-tureckiej zostało w 1878 roku przyłączone do Rosji. W czasie panowanie rosyjskiego miasto stało się ośrodkiem przetwórstwa ropy, powstał port naftowy, a także zostało połączone z Baku linią kolejową. Od marca 1918 roku miasto znajdowało się w rękach Turków, a następnie od grudnia tego roku — Anglików, którzy zamierzali wprowadzić w życie projekt wolnego miasta Batumi. W marcu 1921 roku Armia Czerwona obaliła gruziński rząd mienszewicki, a Batumi stało się stolicą autonomicznej republiki Adżarskiej SRR. Od 1991 roku wchodzi w skład Gruzji, będąc stolicą Adżarskiej Republiki Autonomicznej.

Miasto jest dużym ośrodkiem przemysłowym i znanym uzdrowiskiem. Mieści się tutaj rafineria ropy naftowej. Dominuje przemysł maszynowy, stoczniowy, drzewny, elektrotechniczny oraz spożywczy. W mieście znajduje się port handlowy i lotniczy, a także wyższa szkoła pedagogiczna. Skład etniczny miasta jest urozmaicony: Gruzini – chrześcijanie i Gruzini – muzułmanie, przede wszystkim w tej grupie Adżarowie; Rosjanie, Ormianie i Żydzi. Do najważniejszych atrakcji miasta należą: turecki meczet z drugiej połowy XIX wieku, eklektyczna zabudowa willowa z przełomu XIX i XX wieku, Park Przymorski, Uniwersytet, synagoga, dawny kościół katolicki z początku XX wieku, delfinarium, a także ogród botaniczny (założony w 1912 roku) z bogatą kolekcją roślinności zwrotnikowej i podzwrotnikowej. Oprócz tego znajdują się tu trzy parki: Górny, Dolny i nadmorski imienia Giorgiego Gabrichidze.

Obecne Batumi to miasto prawdziwych kontrastów. Z jednej strony bardzo nowoczesne i imponujące drapacze chmur, a z drugiej obskurne pozostałości po ZSRR, którego wpływy zauważyć można na każdym kroku. Jednym z ciekawszych miejsc w mieście jest Batumi Boulevard, czyli ciągnąca się przez osiem kilometrów promenada z widokiem na morze i kamienistą plażę. Bulwar jest obsadzony palmami, które w nocy są podświetlone, a wzdłuż niego biegnie uczęszczana ścieżka rowerowa. Z jednej strony kończy go Skwer Kaczyńskich, a z drugiej przenikający się pomnik Ali i Nino. Monument powstał w 2011 roku. Wykonany jest z ośmiometrowych metalowych sylwetek kobiety i mężczyzny, zbliżających się powoli do siebie i „przenikających” przez siebie a następnie oddalających się od siebie. Proces ten trwa około 10 min. Pomnik ten jest symbolem miłości,zrozumienia i pokoju między narodami. Jego nazwa nawiązuje do powieści Kurbana Saida pt. „Ali i Nino”, opowiadającej historię nieszczęśliwej miłości dziewczyny, chrześcijanki z gruzińskiej, książęcej rodziny i chłopaka, muzułmanina z Azerbajdżanu. Pomnik usytuowany jest na bulwarach Batumi, przy jachtowym porcie. Obok stoi Wieża Alfabetu, zbudowana w 2012 roku. Ma wysokość 130 m. Prezentuje 33 litery gruzińskiego alfabetu, które są osadzone na ażurowej konstrukcji przypominającej spiralę DNA. Na najwyższej kondygnacji, na którą dociera się szybkobieżną windą, znajduje się kawiarnia, a piętro niżej – restauracja. Przy wieży kręci się Diabelski Młyn oraz stoi latarnia morska, a nieco dalej wznosi się najwyższy budynek Batumi z Diabelskim Młynem usytuowanym wysoko na narożnej ścianie. Z uwagi na wysokość czynszu budynek nie został zagospodarowany, ponoć miał być siedzibą Uniwersytetu Technologicznego.

Batumi jest położone w południowo-zachodniej Gruzji, na wybrzeżu Morza Czarnego, w pobliżu granicy z Turcją, około 270 km na zachód od Tbilisi.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2018 roku.